ΟΛΜΕ

ETUCE

Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση

ΠΡΟΣ: την ΟΛΜΕ

Βρυξέλλες, 28 Μαρτίου 2014

 

ΘΕΜΑ: Αλληλεγγύη προς την ΟΛΜΕ ? Οργάνωση μέλος της ETUCE

 

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Η ETUCE επιθυμεί να εκφράσει την πλήρη αλληλεγγύη με εσάς και όλα τα μέλη σας στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτών των πολύ δύσκολων εβδομάδων όπου δοκιμάστηκε σοβαρά η υπομονή σας.

Στις 22 Μαρτίου 2014 εξέπνευσε η ημερομηνία εύρεσης εναλλακτικής λύσεις για τους 1800 εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα και προς οριστική απόλυση.

Η Ελληνική Κυβέρνηση φαίνεται πως παραμένει αμετακίνητη στην πεποίθησή της ότι τα σκληρά μέτρα εξοικονόμησης στο δημόσιο τομέα θα τη βοηθούσαν να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της προς τους διεθνείς δανειστές της. Σύμφωνα με εσάς αυτά τα βάρβαρα μέτρα εξοικονόμησης πλήττουν σκληρά τους εκπαιδευτικούς και χιλιάδες φοιτητές. Αυτά τα μέτρα θα έχουν σοβαρό αντίκτυπο σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα.

Όπως δικαιολογημένα φοβάστε, αυτά τα μέτρα θα εξαναγκάσουν τους γονείς να πέσουν στα χέρια των ακριβών ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα μεγαλώσει γρήγορα.

Γι? αυτό το λόγο η οργάνωσή σας απηύθυνε έκκληση για δράση την προηγούμενη εβδομάδα για να δείξει την ισχυρότατη αντίσταση απέναντι στις επιπρόσθετες περικοπές λιτότητας και στην απειλή απολύσεων των εκπαιδευτικών. Δυστυχώς, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ένας τόσο μεγάλος αριθμός πολιτών ? διαδηλωτών έχουν εκφράσει την ενόχλησή τους στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, στο Υπουργείο Παιδείας και στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η κυβέρνηση παραμένει αμετακίνητη στην πρόθεσή της να απολύσει εκπαιδευτικούς. Αντιθέτως, έχει ανακοινώσει ότι 200 εκπαιδευτικοί θα απολυθούν τώρα και ωθώντας την κατάσταση στα άκρα ? μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης.

Επιτέλους έχει έρθει η στιγμή για τις δημόσιες αρχές να κατανοήσουν ότι η προσπάθεια να αναγκάσουν τους δημόσιους υπαλλήλους να πληρώσουν το λογαριασμό για την άπληστη συμπεριφορά εκείνων που έχουν οδηγήσει την οικονομία σε αυτή την κρίση είναι τόσο ανήθικο όσο και μη αποδοτικό. Αποτελεί προσβολή προς εκείνους που εργάζονται σκληρά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ο εξαναγκασμός τους να κάνουν μεγαλύτερες θυσίες.

Επιπλέον, στην υφιστάμενη κατάσταση είναι οικονομική ανοησία η υπονόμευση του εκπαιδευτικού συστήματος η διακινδύνευση και αποδυνάμωση ουσιαστικών υπηρεσιών όπως η εκπαίδευση όπου αναγνωρίστηκε ως ένας βασικός παράγοντας που θα οδηγήσει την Ευρώπη έξω από την κρίση.

Ειλικρινά ελπίζουμε στην άμεση ανατροπή αυτής της σοβαρής και μη βιώσιμης κατάστασης.

Η ETUCE θα συνεχίζει να υποστηρίζει την ΟΛΜΕ και τα μέλη της.

 

Με αλληλεγγύη,

Martin Romer

Ευρωπαϊκός Διευθυντής

FENPROF

Αγαπητοί Συνάδελφοι,

 

Πρώτα απ? όλα σας ευχαριστούμε πολύ που προσκαλέσατε την Ένωσή μας FENPROF στο 10^ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ. Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να παρευρεθούμε εξαιτίας του δικού μας Συνεδρίου τις ίδιες ακριβώς ημερομηνίες με το Συνέδριο της ΟΛΜΕ. Παρ? όλα αυτά σας στέλνουμε κάποιες πληροφορίες σχετικά με

την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας (ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ) ειδικά όσον αφορά στις επιπτώσεις της λιτότητας και των πολιτικών των Μνημονίων στην εκπαίδευση ως συνεισφορά στη συζήτησή σας.

Τα θέματα του Συνεδρίου σας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους εκπαιδευτικούς και τις ενώσεις στην Πορτογαλία αυτές τις ημέρες εξαιτίας των σοβαρότατων περικοπών στην εκπαίδευση (περιλαμβανομένης της ανώτερης δευτεροβάθμιας).

Οι περικοπές αυτές θέτουν σε κίνδυνο τα περισσότερα από όσα έχουμε επιτύχει σε διάστημα 40 χρόνων δημοκρατίας για την προώθηση της ποιοτικής δημόσιας εκπαίδευσης για όλους.

Η κατάσταση στην Πορτογαλία έχει πολλές ομοιότητες με την κατάσταση στην Ελλάδα. Στην Πορτογαλία, τρία χρόνια μετά την Τρόικα και παρά τους ισχυρισμούς για «επιτυχία» του προγράμματος προσαρμογής το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν συνεχίζει να μειώνεται, το έλλειμμα είναι υψηλότερο από το αναμενόμενο και το δημόσιο χρέος έχει ανοδική πορεία. Την ίδια στιγμή οι περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα διευρύνουν το κοινωνικό χάσμα ακόμη περισσότερο.

Η τεράστια αύξηση της ανεργίας είναι ο πιο δραματικός δείκτης της οικονομικής ύφεσης καθώς και της αυξανόμενης ανασφάλειας και φτώχειας στην Πορτογαλική κοινωνία.

1) Η πρώτη απειλή προέρχεται από τους ισχυρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς που επιβάλλονται. Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους των πολιτικών λιτότητας στη χώρας είναι η εκπαίδευση, όπου οι διαδοχικές περικοπές έχουν οδηγήσει σε μια αξιοσημείωτη μείωση των επενδύσεων στον τομέα. Το 2013 οι επενδύσεις στην εκπαίδευση (3,8% του ΑΕΠ) ήταν ίδιες με εκείνες του 1989. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε οπισθοδρομήσει 24 έτη! Όμως το 2014 θα είναι ακόμη χειρότερο: ο Κρατικός Προϋπολογισμός περιλαμβάνει νέες περικοπές 570 εκατομμυρίων ευρώ στη δημόσια εκπαίδευση (από την προσχολική ηλικία έως την ανώτερη εκπαίδευση). Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ίδιος Κρατικός Προϋπολογισμός αύξησε το ποσό χρημάτων για τα ιδιωτικά σχολεία, για παράδειγμα: στην εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος για την εισαγωγή κουπονιών στο εκπαιδευτικό σύστημά μας διατίθεται το ποσό περίπου των 20 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο αποδεικνύει ότι η κρίση χρησιμοποιείται προκειμένου να επιταχύνει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, δηλαδή την καταστροφή των δημοσίων υπηρεσιών και την προαγωγή της ιδιωτικοποίησης. Οι σκληρές δημοσιονομικές περικοπές επιδεινώνουν τις εργασιακές συνθήκες των εκπαιδευτικών και την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης και ο αντίκτυπος τους είναι αισθητός σε αρκετά επίπεδα: μειώσεις στους προϋπολογισμούς των σχολείων και των πανεπιστημίων, συρρίκνωση του σχολικού προγράμματος σπουδών (λιγότερες ώρες για τα καλλιτεχνικά, τις τεχνολογίες, τα εργαστήρια, τα δικαιώματα των πολιτών, κ.λπ.).  Κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολείων, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, αύξηση των ωρών διδασκαλίας, λιγότερη υποστήριξη για τους μαθητές με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, αύξηση της εγκατάλειψης σπουδών (στην ανώτερη εκπαίδευση), δραστική μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών (επισήμως η ανεργία στους εκπαιδευτικούς έχει αυξηθεί στο 225% μεταξύ του 2009 και του 2011. Αυτή τη χρονιά περισσότεροι από 30.000 εκπαιδευτικοί είναι άνεργοι και χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί είναι υποψήφιοι προς απόλυση).

Σε αυτό το πλαίσιο της αυξανόμενης επαγγελματικής και εργασιακής αστάθειας χιλιάδων εκπαιδευτικών και ερευνητών, υπάρχει μια αυξανόμενη απογοήτευση και επαγγελματική εξουθένωση μεταξύ των εκπαιδευτικών.

Οι εκπαιδευτικές πολιτικές που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια έχουν επιδεινώσει τους στρεσογόνους παράγοντες στο επάγγελμα:

• μεγάλος αριθμός μαθητών στην τάξη
• υπερφορτωμένα προγράμματα εργασίας
• ακατάλληλη μαθητική συμπεριφορά
• ανταγωνιστική σχέση μεταξύ των εκπαιδευτικών
• κακή σχολική διαχείριση
• διαδοχικές νομοθετικές τροποποιήσεις και
• αύξηση της κοινωνικής πίεσης στα σχολεία μεταξύ άλλων παραγόντων.

Ως αποτέλεσμα, πολλοί εκπαιδευτικοί ζήτησαν πρόωρη συνταξιοδότηση η οποία

επιπλέον της οικονομικής καταστροφής για τους ίδιους ? έχει θέσει εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος πολλούς επαγγελματίες με εκτεταμένη μεγάλη εμπειρία και εμπειρογνωμοσύνη και εξειδικευμένες γνώσεις γεγονός που αποτελεί μια ανεπανόρθωτη βλάβη για τους μαθητές στα σχολεία.

2) Αλλά οι δημοσιονομικές περικοπές που έχουν καταστρεπτικές συνέπειες για το εκπαιδευτικό σύστημα δεν αποτελούν εντούτοις τη μόνη απειλή στο εκπαιδευτικό σύστημα της Πορτογαλίας. Η δεύτερη απειλή είναι ιδεολογική απειλή προς τη δημοκρατική εκπαίδευση και την παιδαγωγική σκέψη που αναπτύχθηκε στην Πορτογαλία μετά την 25^η Απριλίου του 1974, αντιπροσωπεύοντας μια επιστροφή στη διαχωριστική και ελιτίστικη εκπαίδευση, με την εισαγωγή περισσότερων εθνικών εξετάσεων (στην 4^η, 6^η, 9^η και 12^η τάξη) και τη δημιουργία απαξιωμένων ? υποτιμημένων εκπαιδευτικών δρόμων που οδηγούν στην πρόωρη έξοδο ? τα πρόσφατα μαθήματα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης για μαθητές άνω των 13 ετών αποκλείουν και απέκλεισαν εκπαιδευτικές ευκαιρίες για παιδιά που προέρχονται από φτωχό κοινωνικό υπόβαθρο ? τα πρώτα θύματα των πολιτικών μέτρων τα οποία επιδεινώνουν τις ανισότητες μεταξύ των μαθητών και μεταξύ των σχολείων.

Η κυβέρνηση και η Τρόικα προετοιμάζουν αυτό που ονομάζουν «κρατικές μεταρρυθμίσεις» οι οποίες έχουν δραματικές επιπτώσεις στη δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας και στις ζωές των ανθρώπων.

Θέλουν να αντικαταστήσουν το δίκτυο της δημόσιας εκπαίδευσης από ένα εθνικό δίκτυο δημοσίων υπηρεσιών με τα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία να χρηματοδοτούνται με τον ίδιο τρόπο από το Κράτος. Η εκπαίδευση δεν θεωρείται πλέον ένα κρατικό κοινωνικό λειτούργημα. Θεωρείται ως προϊόν αντί να θεωρείται ως απαραβίαστο ανθρώπινο δικαίωμα που επιβεβαιώνουν όλες οι Συνθήκες.

Σήμερα, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στην Ισπανία και σε πολλές άλλες χώρες είναι όλο και περισσότερο ξεκάθαρο ότι υπό την πίεση της χρηματοδότησης και του κεφαλαίου, η κρίση χρησιμοποιείται από τις Κυβερνήσεις προκειμένου να πραγματοποιήσουν εντατικές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.

Αυτό δικαιολογεί ότι ενώ η Κυβέρνησή μας εφαρμόζει περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση, αυξάνει τη δημόσια χρηματοδότηση στα ιδιωτικά σχολεία.

Στην πραγματικότητα, τα αποκαλούμενα «μέτρα λιτότητας» δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επαναφορά της μεταρρυθμιστικής ατζέντας του ΄80. Είναι μια ατζέντα που:

• προάγει τους νόμους της αγοράς, επιδεικνύοντας την άνιση κατανομή του πλούτου, την ανεργία και τη φτώχεια,
• μειώνει και κλείνει δημόσιες υπηρεσίες προάγοντας την ιδιωτικοποίηση,
• επιτίθεται στα πιο βασικά δικαιώματα των εργαζομένων και των οργανώσεών τους.

Ως συνδικαλιστικές ενώσεις δεν μπορούμε να δεχτούμε το αναπόφευκτο αυτών

των μεταρρυθμίσεων. Έχουμε συλλογική ευθύνη να πολεμήσουμε αυτές τις πολιτικές.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι σε μια οριζόμενη «κρατική μεταρρύθμιση» η εκπαίδευση, η υγεία και οι συντάξεις τίθενται στην υπηρεσία του κέρδους των ιδιωτικών εταιρειών μετατρέποντας τα δικαιώματα σε επιχειρήσεις και θέτοντας σε κίνδυνο την πρόοδο που επιτυγχάνεται σε αυτούς τους τομείς, τους ουσιαστικούς πυλώνες της ανθρώπινης ανάπτυξης.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε μια τέτοια οπισθοχώρηση στην εργασία και στα κοινωνικά δικαιώματα, για τα οποία έχουμε αγωνιστεί και τα οποία έχουμε κληρονομήσει από γενεές κοινωνικών και συνδικαλιστικών ακτιβιστών.

Όπως ανέφερα, προηγουμένως, υπάρχουν ομοιότητες στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία. Όμως παρά τις ομοιότητες αυτές, η Κυβέρνηση επιμένει ότι η Πορτογαλία, δεν είναι Ελλάδα. Αλλά αγαπητοί συνάδελφοι, αντίθετα απ? ότι πιστεύει η Κυβέρνησή μας, γνωρίζουμε ότι μόνοι δεν θα νικήσουμε αυτή τη μάχη, ότι μπορούμε να νικήσουμε την παγκόσμια επίθεση με μια παγκόσμια απάντηση. Γι? αυτό το λόγο είναι σημαντική μια ισχυρή και συντονισμένη δράση σε διεθνές επίπεδο.

Η FENPROF έχει υποστηρίξει ότι επείγει να πραγματοποιηθούν ισχυρές και εμφανείς δράσεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο απέναντι στις πολιτικές λιτότητας.

Γι? αυτό το σκοπό έχουμε προσπαθήσει να ενισχύσουμε τη συνεργασία με άλλες Ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ενώσεις, δηλαδή την ΟΛΜΕ. Αλλά πρέπει να είμαστε περισσότερο αποτελεσματικοί στην άσκηση πίεσης προς τις κυβερνήσεις μας και στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς με κοινές προτάσεις και κοινές απαιτήσεις.

Οι κυβερνήσεις μας περικόπτουν τα δικαιώματά μας και καταδικάζουν σε φτώχεια τους λαούς μας. Απέναντι στις νεοφιλελεύθερες, αντικοινωνικές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις και να οικοδομήσουμε συμμαχίες με άλλους ενδιαφερόμενους και κοινωνικά κινήματα τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Βασιζόμαστε σε εσάς, μπορείτε να βασιστείτε σε εμάς.

Σας ευχόμαστε καλές και αποδοτικές συζητήσεις, ισχυρούς αγώνες και επιτυχία στο Συνέδριό σας.

 

 

Από το συνέδριο της Australian Education Union

Συνάδελφοι,

Στις 21-23 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε στη Μελβούρνη το συνέδριο της Australian Education Union. Το συνέδριο δεν ήταν εκλογικό αλλά προγραμματικό για την πορεία της Ομοσπονδίας το επόμενο χρονικό διάστημα. Συμμετείχαν σε αυτό εκπρόσωποι από όλες τις περιφέρειες της Αυστραλίας. Οι συμμετέχοντες ήταν περίπου 200. Καλεσμένοι εκτός της ΟΛΜΕ ήταν οι Ομοσπονδίες της Ν. Κορέας, της Ν. Ζηλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε ότι Πρόεδρος της Australian Education Union είναι ο ελληνικής καταγωγής συνάδελφος Γαβριελάτος Βαγγέλης και Γενική Γραμματέας η Πρόεδρος της Education International Susan Hopgood. Στο συνέδριο από την πλευρά των συναδέλφων της Αυστραλίας αναπτύχθηκαν όλα τα ζητήματα που ταλανίζουν εκεί την εκπαίδευση.

Κυριότερα εξ αυτών η μεγάλη αύξηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης όσον αφορά το μαθητικό δυναμικό, η παραχώρηση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στην ιδιωτική πρωτοβουλία κ.α..

Όσον αφορά τα εργασιακά και εκεί η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει ποσοστώσεις στην αξιολόγηση ενώ εντύπωση κάνει ότι οι εργαζόμενοι δε δίνουν ασφαλιστικές εισφορές για σύνταξη. Η εργασιακή σχέση των συναδέλφων είναι αορίστου χρόνου. Ο μισθός τους κυμαίνεται περίπου στα 50000-60000 δολάρια το χρόνο ενώ παράλληλα έχουν εφάπαξ που κυμαίνεται από 300000-500000 δολάρια.

Συνδικαλιστικά οι αποφάσεις τους παίρνονται μέσα από Γ.Σ.. Η εισφορά τους στο σωματείο ανέρχεται στα 800 δολάρια το χρόνο. Τα συνδικαλιστικά στελέχη έχουν άδεια άνευ αποδοχών από την υπηρεσία και πληρώνονται από την Ομοσπονδία. Μετά από τα 6 έτη και πάνω παραμονής στο συνδικάτο οι συνάδελφοι υποχρεούνται να αποχωρήσουν από την υπηρεσία.

Η τοποθέτησή μου στο συνέδριο ήταν η εξής:

Αξιότιμοι συνάδελφισσες και συνάδελφοι,

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι στη χώρα σας η οποία παραδοσιακά συνδέεται  με δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης με την Ελλάδα. Παρά την τεράστια χιλιομετρική απόσταση που μας χωρίζει οι χώρες μας έχουν στενούς δεσμούς και πάρα πολλοί  Έλληνες κατοικούν εδώ.

Εκ μέρους του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και τη φιλοξενία. Ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τον συνάδελφο και φίλο Angelo Gravrielato.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Η παιδεία μαζί με την υγεία είναι τα σημαντικότερα κοινωνικά αγαθά. Και οι δύο Ομοσπονδίες μαχόμαστε μέσα από την Ε.Ι. με πρόεδρο την Susan Hopgood για να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση όλα τα παιδιά του κόσμου. Η ελπίδα μας για να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο είναι να αποκτήσουν όλα τα παιδιά του κόσμου πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση.

Ως μέλος του ΔΣ της  Ο.Λ.Μ.Ε. εκπροσωπώ τους συναδέλφους μου και βρίσκομαι κοντά σας σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία για τον κόσμο, την Ευρώπη και τη χώρα μου. Στην ανάλυσή μας δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο όπου αφήνουμε πίσω μας το γνωστό έθνος ? κράτος και βαδίζουμε σε μια υπερεθνική δομή. Η μετάβαση, η πορεία αυτή έχει σημαντικές δυσκολίες ιδιαίτερα σήμερα που οι συσχετισμοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι αρνητικοί. Δυστυχώς στις μέρες μας βρισκόμαστε σε μια συντηρητική Ευρώπη, μυωπική, με τους περισσότερους ηγέτες της να χαρακτηρίζονται από έλλειψη οράματος και προοδευτικής κατεύθυνσης. Αυτή την Ευρώπη θέλουμε να την αλλάξουμε. Πιστεύουμε στην Ευρώπη των λαών και όχι των αγορών. Πιστεύουμε στην Ευρώπη της Δημοκρατίας και όχι των συσχετισμών του ΑΑΑ.

Ο οικονομικός πόλεμος που μαίνεται από το 2008 εξαιτίας του κλυδωνισμού του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο τον τομέα της παιδείας  σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε όλο τον κόσμο. Έχω ενημερωθεί από τον Πρόεδρό σας ότι και εδώ οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν πλήξει τη δημόσια εκπαίδευση. Οι πολιτικές που και εδώ ασκούνται υποβαθμίζουν την ποιότητα της εκπαίδευσης, συρρικνώνουν τη δημόσια εκπαίδευση. Ειδικά στην Ελλάδα η χειμαζόμενη, από τη λιτότητα που έχει επιβάλει η τρόικα, οικογένεια βλέπει την εκπαίδευση να χάνει τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της. Η υποχρηματοδότηση, οι ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό και υποδομές, η ψηφισμένη τιμωρητική αξιολόγηση οδηγούν σε υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου και επιτείνουν το κλίμα ανασφάλειας και αγωνίας τόσο στους μαθητές όσο και στους εκπαιδευτικούς μας.

Πιο συγκεκριμένα η Ελλάδα κατά τα έτη 2010-2014 έχει βιώσει τεράστια ύφεση, ανεργία εκτοξευμένη στο 30%, δυσβάστακτη φορολόγηση των μεσαίων και χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, κλείσιμο επιχειρήσεων, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αθρόες απολύσεις, αστυνόμευση των συνδικαλιστικών δράσεων και τρομοκράτηση της κοινής γνώμης, ραγδαία φτωχοποίηση και εξαθλίωση του πληθυσμού.

Ειδικότερα στην Παιδεία: οι δαπάνες μειώθηκαν κατά 33%, οι μισθοί των εκπαιδευτικών συρρικνώθηκαν κατά 38% έως και 45% για τους νεοδιόριστους. Για να καταλάβετε ο μισθός ενός νεοδιόριστου εκπαιδευτικού είναι μόλις 640 ευρώ. Το πειθαρχικό δίκαιο αυστηροποιήθηκε σε σημείο ώστε οι συνάδελφοι να κινδυνεύουν με απόλυση πολύ εύκολα και αβασάνιστα. Παρά την ιδιαιτερότητα της μορφολογίας του ελληνικού εδάφους-ορεινός όγκος και νησιωτική Ελλάδα-καταργήθηκαν και συγχωνεύτηκαν πολλές σχολικές μονάδες με συνέπεια την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, την απώλεια οργανικών θέσεων και την αδυναμία μετακίνησης των μαθητών. Αυτό οδήγησε στη διαρροή του μαθητικού δυναμικού και τελικά στην εγκατάλειψη του σχολείου ακόμη και στη βαθμίδα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Στις 22 Ιουλίου η κυβέρνηση με εντολή της τρόικας κατάργησε πάρα πολλούς τομείς της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης δίνοντάς τους στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτό είχε ως συνέπεια 1845 καθηγητές να βρεθούν σε καθεστώς κινητικότητας η οποία λήγει στις 22 Μαρτίου. Μέχρι στιγμής κανείς συνάδελφος δεν έχει βρει νέα θέση και όλoι κινδυνεύουν με απόλυση στις 23 Μαρτίου. Για το λόγο αυτό είμαστε σε συνεχείς κινητοποιήσεις.

Το κράτος πρόνοιας, τα κοινωνικά δικαιώματα, οι πυλώνες του κράτους δικαίου, ισονομίας και ισοπολιτείας δηλαδή η δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία όλα καταρρέουν υπό την εφαρμογή των απάνθρωπων νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Είμαι σίγουρος ότι και εσείς στη Αυστραλία ως πολίτες, γονείς και εκπαιδευτικοί έχετε  νιώσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης ,έχετε προβληματιστεί και έχετε δώσει τους δικούς σας αγώνες για την ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης. Επειδή ακριβώς το πρόβλημα αφορά όλη την υφήλιο αποτελεί επιτακτική ανάγκη να ανοίξουμε έναν δίαυλο επικοινωνίας , να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο, πανεκπαιδευτικό  μέτωπο  προκειμένου να συντονίσουμε τις προσπάθειες, τις δράσεις και την αντίσταση απέναντι σε έναν εχθρό που μας ξεπερνά κατά πολύ όταν τον αντιμετωπίζουμε ως μονάδες.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Σας καλούμε να δώσουμε όλοι μαζί τον αγώνα, για τους μαθητές μας, για τα παιδιά μας, για τις κοινωνίες μας, έτσι ώστε να επανακτήσουμε τα πάλαι ποτέ δίκαια κοινωνικά κεκτημένα. Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να συμβάλουμε στην πράξη για έναν κόσμο που ονειρευόμαστε. Έναν κόσμο ουμανιστικών αξιών όπου η Παιδεία θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ευχαριστώ.

Γ. Χ. Αλεβυζάκης Μέλος Δ.Σ. Ο.Λ.Μ.Ε.

Η Γερμανική Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών (GEW) καταδικάζει τον αυταρχισμό και την βία της αστυνομίας απέναντι στους Έλληνες εκπαιδευτικούς και έχει ένα άρθρο στην ιστοσελίδα της για τις κινητοποιήσεις της ΟΛΜΕ στις 28.02.2014 ενάντια στις απολύσεις.

Μπορείτε να δείτε το άρθρο (στα Γερμανικά) εδώ: http://www.gew.de/Athen_Polizeigewalt_gegen_Lehrer.html

 

Οι Τούρκοι καθηγητές απεργούν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση ? 28 Φεβρουαρίου 2014

Πηγή: http://www.teachersolidarity.com/blog/turkish-teachers-strike-against-privatisation

Το συνδικάτο των Τούρκων εκπαιδευτικών Egitim οργάνωσε μια μέρα δράσης η οποία υποστηρίχτηκε από χιλιάδες ανθρώπους, ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του σχολικού συστήματος και υποβάθμιση της δημοκρατίας στην εκπαίδευση. Η τουρκική κυβέρνηση σχεδιάζει να δωρίσει τους δημόσιους χώρους σε ιδιωτικούς φορείς προκειμένου να ανοίξουν σχολεία, με μια κίνηση παρόμοια με την επονομαζόμενη ως βρετανικά ελεύθερα σχολεία ή τα σχολεία charter στις ΗΠΑ.

Το συνδικάτο Egitim Sen υποστηρίζει ότι εκτιμά την εξελισσόμενη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης στη χώρα και τάσσεται κατά αυτής της ιδιωτικοποίησης γιατί αποτελεί παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος ότι η εκπαίδευση αποτελεί δικαίωμα για όλα τα παιδιά.

Ο νέος νόμος αποτελεί επιπλέον επίθεση στην εκπαιδευτική δημοκρατία όσον αφορά τους διευθυντές των σχολείων οι οποίοι μέχρι στιγμής εκλέγονται από τις σχολικές κοινότητες, ενώ στο εξής θα αντικατασταθούν από πολιτικούς φίλους τους συστήματος.

Η τουρκική βουλή συζητά ακόμη πάνω σε αυτό το σχέδιο, ενώ η κυβέρνηση και το Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας αγνοούν τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών.

 

Οι εκπαιδευτικοί του Σικάγο απειλούνται με απόλυση αν τάσσονται κατά των τυποποιημένων εξετάσεων ISAT 

Πηγή: http://www.teachersolidarity.com/blog/chicago-teachers-risk-jobs-in-fighting-testing 

Ένας αγώνας δρόμου λαμβάνει χώρα σήμερα το απόγευμα για την υποστήριξη των εκπαιδευτικών στην Σχολική Ακαδημία Maria Saucedo οι οποίοι μποϊκοτάρουν την τυποποιημένη ISAT εξέταση αυτή την εβδομάδα. Οι δάσκαλοι απειλούνται από το σχολικό συμβούλιο ότι κινδυνεύουν με απόλυση και την ανάκληση της άδειάς τους για να διδάξουν αν τελικά επιμείνουν στην απόφασή τους.

Οι καθηγητές ψήφισαν ομόφωνα να μποϋκοτάρουν τις εξετάσεις. Αντί να σπαταλάτε το χρόνο και χρήματα (τα υλικά των εξετάσεων κοστίζουν μεγάλα χρηματικά ποσά) καλύτερα να τα δαπανάτε για τη διδασκαλία σε «πραγματικές τάξεις».

Η εκστρατεία του μποϊκοτάζ των εξετάσεων έχει οργανωθεί μεταξύ άλλων από ομάδες γονέων. Μάλιστα κερδίζει δημοτικότητα ημέρα με την ημέρα σε όλα τα δημόσια σχολεία στο Σικάγο. Μόνο τα ημι-ιδιωτικοποιημένα σχολεία charter δεν παίρνουν μέρος.

Πρόκειται για μια εκστρατεία που εξαπλώνεται σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πέρυσι στο Σιάτλ το μποϊκοτάζ του Λυκείου Garfield είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάλειψη των εξετάσεων. Μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου σε πολλές πολιτείες συμμετέχουν στις δράσεις ενάντια στον συγκεκριμένο τύπο εξετάσεων.

Συμπαράσταση στον αγώνα μας από την Ομοσπονδία Ιταλών Εκπαιδευτικών FLC CGIL

Οι Ιταλοί εκπαιδευτικοί συμπαραστέκονται στον αγώνα των Ελλήνων εκπαιδευτικών ενάντια στις απολύσεις-διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών και στις καταργήσεις σχολικών μονάδων. Με επιστολές τους προς τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Παιδείας και τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης επισημαίνουν τις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές για την παιδεία εστιάζοντας στις καταργήσεις τομέων στα ΕΠΑΛ που οδήγησαν στις διαθεσιμότητες χιλιάδων εκπαιδευτικών απαιτώντας την επαναλειτουργία τους και την επαναπρόσληψη των καθηγητών.

Μπορείτε να διαβάσετε τη σχετική επιστολλη της Ομοσπονδίας Ιταλών Εκπαιδευτικών (στα αγγλικά) ? εδώ

Συμπαράσταση στον αγώνα μας από την Ομοσπονδία Παλαιστίνιων Εκπαιδευτικών

Οι Παλαιστίνιοι εκπαιδευτικοί συμπαραστέκονται στον αγώνα των Ελλήνων εκπαιδευτικών ενάντια στις απολύσεις-διαθεσιμότητες εκπαιδευτικών και στις καταργήσεις σχολικών μονάδων. Με επιστολές τους προς τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Παιδείας και τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης επισημαίνουν τις καταστροφικές πολιτικές της Τρόικας για την παιδεία εστιάζοντας στις καταργήσεις τομέων στα ΕΠΑΛ που οδήγησαν στις διαθεσιμότητες χιλιάδων εκπαιδευτικών απαιτώντας την επαναλειτουργία τους.

Μπορείτε να διαβάσετε τις σχετικές επιστολές της Ομοσπονδίας Παλαιστίνιων Εκπαιδευτικών (στα αγγλικά) … εδώ

Από τη διεθνή εκπαιδευτική ιστοσελίδα Teachers Solidarity: http://www.teachersolidarity.com/blog/greek-teachers-strike-today

Επιστολή διαμαρτυρίας στον Πρωθυπουργό, στον Υπουργό Παιδείας και στον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης ενάντια στις απολύσεις Ελλήνων Εκπαιδευτικών … εδώ