ETUCE
Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση
ΠΡΟΣ: την ΟΛΜΕ
Βρυξέλλες, 28 Μαρτίου 2014
ΘΕΜΑ: Αλληλεγγύη προς την ΟΛΜΕ ? Οργάνωση μέλος της ETUCE
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Η ETUCE επιθυμεί να εκφράσει την πλήρη αλληλεγγύη με εσάς και όλα τα μέλη σας στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτών των πολύ δύσκολων εβδομάδων όπου δοκιμάστηκε σοβαρά η υπομονή σας.
Στις 22 Μαρτίου 2014 εξέπνευσε η ημερομηνία εύρεσης εναλλακτικής λύσεις για τους 1800 εκπαιδευτικούς σε διαθεσιμότητα και προς οριστική απόλυση.
Η Ελληνική Κυβέρνηση φαίνεται πως παραμένει αμετακίνητη στην πεποίθησή της ότι τα σκληρά μέτρα εξοικονόμησης στο δημόσιο τομέα θα τη βοηθούσαν να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της προς τους διεθνείς δανειστές της. Σύμφωνα με εσάς αυτά τα βάρβαρα μέτρα εξοικονόμησης πλήττουν σκληρά τους εκπαιδευτικούς και χιλιάδες φοιτητές. Αυτά τα μέτρα θα έχουν σοβαρό αντίκτυπο σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Όπως δικαιολογημένα φοβάστε, αυτά τα μέτρα θα εξαναγκάσουν τους γονείς να πέσουν στα χέρια των ακριβών ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα μεγαλώσει γρήγορα.
Γι? αυτό το λόγο η οργάνωσή σας απηύθυνε έκκληση για δράση την προηγούμενη εβδομάδα για να δείξει την ισχυρότατη αντίσταση απέναντι στις επιπρόσθετες περικοπές λιτότητας και στην απειλή απολύσεων των εκπαιδευτικών. Δυστυχώς, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ένας τόσο μεγάλος αριθμός πολιτών ? διαδηλωτών έχουν εκφράσει την ενόχλησή τους στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, στο Υπουργείο Παιδείας και στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η κυβέρνηση παραμένει αμετακίνητη στην πρόθεσή της να απολύσει εκπαιδευτικούς. Αντιθέτως, έχει ανακοινώσει ότι 200 εκπαιδευτικοί θα απολυθούν τώρα και ωθώντας την κατάσταση στα άκρα ? μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θέμης Κοτσιφάκης.
Επιτέλους έχει έρθει η στιγμή για τις δημόσιες αρχές να κατανοήσουν ότι η προσπάθεια να αναγκάσουν τους δημόσιους υπαλλήλους να πληρώσουν το λογαριασμό για την άπληστη συμπεριφορά εκείνων που έχουν οδηγήσει την οικονομία σε αυτή την κρίση είναι τόσο ανήθικο όσο και μη αποδοτικό. Αποτελεί προσβολή προς εκείνους που εργάζονται σκληρά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ο εξαναγκασμός τους να κάνουν μεγαλύτερες θυσίες.
Επιπλέον, στην υφιστάμενη κατάσταση είναι οικονομική ανοησία η υπονόμευση του εκπαιδευτικού συστήματος η διακινδύνευση και αποδυνάμωση ουσιαστικών υπηρεσιών όπως η εκπαίδευση όπου αναγνωρίστηκε ως ένας βασικός παράγοντας που θα οδηγήσει την Ευρώπη έξω από την κρίση.
Ειλικρινά ελπίζουμε στην άμεση ανατροπή αυτής της σοβαρής και μη βιώσιμης κατάστασης.
Η ETUCE θα συνεχίζει να υποστηρίζει την ΟΛΜΕ και τα μέλη της.
Με αλληλεγγύη,
Martin Romer
Ευρωπαϊκός Διευθυντής
FENPROF
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Πρώτα απ? όλα σας ευχαριστούμε πολύ που προσκαλέσατε την Ένωσή μας FENPROF στο 10ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ. Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να παρευρεθούμε εξαιτίας του δικού μας Συνεδρίου τις ίδιες ακριβώς ημερομηνίες με το Συνέδριο της ΟΛΜΕ. Παρ? όλα αυτά σας στέλνουμε κάποιες πληροφορίες σχετικά με
την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας (ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ) ειδικά όσον αφορά στις επιπτώσεις της λιτότητας και των πολιτικών των Μνημονίων στην εκπαίδευση ως συνεισφορά στη συζήτησή σας.
Τα θέματα του Συνεδρίου σας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους εκπαιδευτικούς και τις ενώσεις στην Πορτογαλία αυτές τις ημέρες εξαιτίας των σοβαρότατων περικοπών στην εκπαίδευση (περιλαμβανομένης της ανώτερης δευτεροβάθμιας).
Οι περικοπές αυτές θέτουν σε κίνδυνο τα περισσότερα από όσα έχουμε επιτύχει σε διάστημα 40 χρόνων δημοκρατίας για την προώθηση της ποιοτικής δημόσιας εκπαίδευσης για όλους.
Η κατάσταση στην Πορτογαλία έχει πολλές ομοιότητες με την κατάσταση στην Ελλάδα. Στην Πορτογαλία, τρία χρόνια μετά την Τρόικα και παρά τους ισχυρισμούς για «επιτυχία» του προγράμματος προσαρμογής το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν συνεχίζει να μειώνεται, το έλλειμμα είναι υψηλότερο από το αναμενόμενο και το δημόσιο χρέος έχει ανοδική πορεία. Την ίδια στιγμή οι περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα διευρύνουν το κοινωνικό χάσμα ακόμη περισσότερο.
Η τεράστια αύξηση της ανεργίας είναι ο πιο δραματικός δείκτης της οικονομικής ύφεσης καθώς και της αυξανόμενης ανασφάλειας και φτώχειας στην Πορτογαλική κοινωνία.
1) Η πρώτη απειλή προέρχεται από τους ισχυρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς που επιβάλλονται. Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους των πολιτικών λιτότητας στη χώρας είναι η εκπαίδευση, όπου οι διαδοχικές περικοπές έχουν οδηγήσει σε μια αξιοσημείωτη μείωση των επενδύσεων στον τομέα. Το 2013 οι επενδύσεις στην εκπαίδευση (3,8% του ΑΕΠ) ήταν ίδιες με εκείνες του 1989. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε οπισθοδρομήσει 24 έτη! Όμως το 2014 θα είναι ακόμη χειρότερο: ο Κρατικός Προϋπολογισμός περιλαμβάνει νέες περικοπές 570 εκατομμυρίων ευρώ στη δημόσια εκπαίδευση (από την προσχολική ηλικία έως την ανώτερη εκπαίδευση). Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο ίδιος Κρατικός Προϋπολογισμός αύξησε το ποσό χρημάτων για τα ιδιωτικά σχολεία, για παράδειγμα: στην εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος για την εισαγωγή κουπονιών στο εκπαιδευτικό σύστημά μας διατίθεται το ποσό περίπου των 20 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο αποδεικνύει ότι η κρίση χρησιμοποιείται προκειμένου να επιταχύνει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, δηλαδή την καταστροφή των δημοσίων υπηρεσιών και την προαγωγή της ιδιωτικοποίησης. Οι σκληρές δημοσιονομικές περικοπές επιδεινώνουν τις εργασιακές συνθήκες των εκπαιδευτικών και την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης και ο αντίκτυπος τους είναι αισθητός σε αρκετά επίπεδα: μειώσεις στους προϋπολογισμούς των σχολείων και των πανεπιστημίων, συρρίκνωση του σχολικού προγράμματος σπουδών (λιγότερες ώρες για τα καλλιτεχνικά, τις τεχνολογίες, τα εργαστήρια, τα δικαιώματα των πολιτών, κ.λπ.). Κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολείων, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, αύξηση των ωρών διδασκαλίας, λιγότερη υποστήριξη για τους μαθητές με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, αύξηση της εγκατάλειψης σπουδών (στην ανώτερη εκπαίδευση), δραστική μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών (επισήμως η ανεργία στους εκπαιδευτικούς έχει αυξηθεί στο 225% μεταξύ του 2009 και του 2011. Αυτή τη χρονιά περισσότεροι από 30.000 εκπαιδευτικοί είναι άνεργοι και χιλιάδες μόνιμοι εκπαιδευτικοί είναι υποψήφιοι προς απόλυση).
Σε αυτό το πλαίσιο της αυξανόμενης επαγγελματικής και εργασιακής αστάθειας χιλιάδων εκπαιδευτικών και ερευνητών, υπάρχει μια αυξανόμενη απογοήτευση και επαγγελματική εξουθένωση μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Οι εκπαιδευτικές πολιτικές που ακολουθούνται τα τελευταία χρόνια έχουν επιδεινώσει τους στρεσογόνους παράγοντες στο επάγγελμα:
- μεγάλος αριθμός μαθητών στην τάξη
- υπερφορτωμένα προγράμματα εργασίας
- ακατάλληλη μαθητική συμπεριφορά
- ανταγωνιστική σχέση μεταξύ των εκπαιδευτικών
- κακή σχολική διαχείριση
- διαδοχικές νομοθετικές τροποποιήσεις και
- αύξηση της κοινωνικής πίεσης στα σχολεία μεταξύ άλλων παραγόντων.
Ως αποτέλεσμα, πολλοί εκπαιδευτικοί ζήτησαν πρόωρη συνταξιοδότηση η οποία
επιπλέον της οικονομικής καταστροφής για τους ίδιους ? έχει θέσει εκτός του εκπαιδευτικού συστήματος πολλούς επαγγελματίες με εκτεταμένη μεγάλη εμπειρία και εμπειρογνωμοσύνη και εξειδικευμένες γνώσεις γεγονός που αποτελεί μια ανεπανόρθωτη βλάβη για τους μαθητές στα σχολεία.
2) Αλλά οι δημοσιονομικές περικοπές που έχουν καταστρεπτικές συνέπειες για το εκπαιδευτικό σύστημα δεν αποτελούν εντούτοις τη μόνη απειλή στο εκπαιδευτικό σύστημα της Πορτογαλίας. Η δεύτερη απειλή είναι ιδεολογική απειλή προς τη δημοκρατική εκπαίδευση και την παιδαγωγική σκέψη που αναπτύχθηκε στην Πορτογαλία μετά την 25η Απριλίου του 1974, αντιπροσωπεύοντας μια επιστροφή στη διαχωριστική και ελιτίστικη εκπαίδευση, με την εισαγωγή περισσότερων εθνικών εξετάσεων (στην 4η, 6η, 9η και 12η τάξη) και τη δημιουργία απαξιωμένων ? υποτιμημένων εκπαιδευτικών δρόμων που οδηγούν στην πρόωρη έξοδο ? τα πρόσφατα μαθήματα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης για μαθητές άνω των 13 ετών αποκλείουν και απέκλεισαν εκπαιδευτικές ευκαιρίες για παιδιά που προέρχονται από φτωχό κοινωνικό υπόβαθρο ? τα πρώτα θύματα των πολιτικών μέτρων τα οποία επιδεινώνουν τις ανισότητες μεταξύ των μαθητών και μεταξύ των σχολείων.
Η κυβέρνηση και η Τρόικα προετοιμάζουν αυτό που ονομάζουν «κρατικές μεταρρυθμίσεις» οι οποίες έχουν δραματικές επιπτώσεις στη δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας και στις ζωές των ανθρώπων.
Θέλουν να αντικαταστήσουν το δίκτυο της δημόσιας εκπαίδευσης από ένα εθνικό δίκτυο δημοσίων υπηρεσιών με τα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία να χρηματοδοτούνται με τον ίδιο τρόπο από το Κράτος. Η εκπαίδευση δεν θεωρείται πλέον ένα κρατικό κοινωνικό λειτούργημα. Θεωρείται ως προϊόν αντί να θεωρείται ως απαραβίαστο ανθρώπινο δικαίωμα που επιβεβαιώνουν όλες οι Συνθήκες.
Σήμερα, στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα, στην Ισπανία και σε πολλές άλλες χώρες είναι όλο και περισσότερο ξεκάθαρο ότι υπό την πίεση της χρηματοδότησης και του κεφαλαίου, η κρίση χρησιμοποιείται από τις Κυβερνήσεις προκειμένου να πραγματοποιήσουν εντατικές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.
Αυτό δικαιολογεί ότι ενώ η Κυβέρνησή μας εφαρμόζει περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση, αυξάνει τη δημόσια χρηματοδότηση στα ιδιωτικά σχολεία.
Στην πραγματικότητα, τα αποκαλούμενα «μέτρα λιτότητας» δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επαναφορά της μεταρρυθμιστικής ατζέντας του ΄80. Είναι μια ατζέντα που:
- προάγει τους νόμους της αγοράς, επιδεικνύοντας την άνιση κατανομή του πλούτου, την ανεργία και τη φτώχεια,
- μειώνει και κλείνει δημόσιες υπηρεσίες προάγοντας την ιδιωτικοποίηση,
- επιτίθεται στα πιο βασικά δικαιώματα των εργαζομένων και των οργανώσεών τους.
Ως συνδικαλιστικές ενώσεις δεν μπορούμε να δεχτούμε το αναπόφευκτο αυτών
των μεταρρυθμίσεων. Έχουμε συλλογική ευθύνη να πολεμήσουμε αυτές τις πολιτικές.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι σε μια οριζόμενη «κρατική μεταρρύθμιση» η εκπαίδευση, η υγεία και οι συντάξεις τίθενται στην υπηρεσία του κέρδους των ιδιωτικών εταιρειών μετατρέποντας τα δικαιώματα σε επιχειρήσεις και θέτοντας σε κίνδυνο την πρόοδο που επιτυγχάνεται σε αυτούς τους τομείς, τους ουσιαστικούς πυλώνες της ανθρώπινης ανάπτυξης.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε μια τέτοια οπισθοχώρηση στην εργασία και στα κοινωνικά δικαιώματα, για τα οποία έχουμε αγωνιστεί και τα οποία έχουμε κληρονομήσει από γενεές κοινωνικών και συνδικαλιστικών ακτιβιστών.
Όπως ανέφερα, προηγουμένως, υπάρχουν ομοιότητες στην κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία. Όμως παρά τις ομοιότητες αυτές, η Κυβέρνηση επιμένει ότι η Πορτογαλία, δεν είναι Ελλάδα. Αλλά αγαπητοί συνάδελφοι, αντίθετα απ? ότι πιστεύει η Κυβέρνησή μας, γνωρίζουμε ότι μόνοι δεν θα νικήσουμε αυτή τη μάχη, ότι μπορούμε να νικήσουμε την παγκόσμια επίθεση με μια παγκόσμια απάντηση. Γι? αυτό το λόγο είναι σημαντική μια ισχυρή και συντονισμένη δράση σε διεθνές επίπεδο.
Η FENPROF έχει υποστηρίξει ότι επείγει να πραγματοποιηθούν ισχυρές και εμφανείς δράσεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο απέναντι στις πολιτικές λιτότητας.
Γι? αυτό το σκοπό έχουμε προσπαθήσει να ενισχύσουμε τη συνεργασία με άλλες Ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ενώσεις, δηλαδή την ΟΛΜΕ. Αλλά πρέπει να είμαστε περισσότερο αποτελεσματικοί στην άσκηση πίεσης προς τις κυβερνήσεις μας και στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς με κοινές προτάσεις και κοινές απαιτήσεις.
Οι κυβερνήσεις μας περικόπτουν τα δικαιώματά μας και καταδικάζουν σε φτώχεια τους λαούς μας. Απέναντι στις νεοφιλελεύθερες, αντικοινωνικές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις και να οικοδομήσουμε συμμαχίες με άλλους ενδιαφερόμενους και κοινωνικά κινήματα τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Βασιζόμαστε σε εσάς, μπορείτε να βασιστείτε σε εμάς.
Σας ευχόμαστε καλές και αποδοτικές συζητήσεις, ισχυρούς αγώνες και επιτυχία στο Συνέδριό σας.
