Rss Feed Tweeter button Facebook button Youtube button

24-07-2014 Απάντηση στο άρθρο του κ. Στράτου Σιμιτζή, με τίτλο «Μονίμως χαϊδεύουν αυτιά!», που δημοσιεύτηκε στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ στις 19/07

Απάντηση στο άρθρο του κ. Στράτου Σιμιτζή, με τίτλο «Μονίμως χαϊδεύουν αυτιά!», που δημοσιεύτηκε στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ την 19-7-2014

Κύριε Διευθυντή,

Στο άρθρο του κ. Στράτου Σιμιτζή, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο σας της 19-7-2014 με τον τίτλο «Μονίμως χαϊδεύουν αυτιά!», υιοθετείται μια αντίληψη που τείνει να ταυτίσει τη λειτουργία του σχολείου με τη λειτουργία ενός εξεταστικού κέντρου και τη γνώση που αυτό παρέχει με την προετοιμασία για τις γραπτές εξετάσεις. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, για την ανατροφοδότηση της μαθησιακής διαδικασίας και την αποτίμηση του μαθησιακού αποτελέσματος αρκούν τα αποτελέσματα μιας πανελλαδικής γραπτής εξέτασης στο τέλος του έτους. Αυτή η αντίληψη είναι φανερό πως είναι «σημείο των καιρών», αλλά παιδαγωγικά είναι ανεπαρκής και οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.

Πρόκειται τελικά για μια «ολοκληρωτική» αντίληψη για το εκπαιδευτικό σύστημα, που στηρίζεται σε ένα απόλυτα εξετασιοκεντρικό μοντέλο. Μια αντίληψη που αποδέχεται το σκληρό ανταγωνισμό μέσα στο σχολείο, τη μέτρηση των πάντων μέσα από «αντικειμενικούς» ποσοτικούς δείκτες, που καταφεύγει σε απλουστεύσεις του τύπου «οι μαθητές τα φορτώνουν στον κόκορα», «οι ανεύθυνοι εκπαιδευτικοί κακομαθαίνουν τα παιδιά», «η αριστεία δεν ενθαρρύνεται» και τα όμοια. Μια αντίληψη που οδηγεί σε εξίσου απλοϊκά συμπεράσματα του είδους: οι μαθητές αποτυγχάνουν επειδή δεν μελετούν αρκετά, όποιος «δεν παίρνει τα γράμματα» δεν υπάρχει λόγος να «ταλαιπωρείται» σε ένα Λύκειο, οι μαθητές έχουν χαμηλές επιδόσεις επειδή «οι καθηγητές δεν κάνουν μάθημα», όποιος μελετά με επιμέλεια και υπευθυνότητα αριστεύει, και το αυτό ισχύει για όποιον διδάσκει με το «σωστό τρόπο».

Με αυτή την αντίληψη εμείς διαφωνούμε τόσο απόλυτα, όσο απόλυτα την υιοθετεί ο αρθρογράφος σας. Το να εκπαιδεύεις τους μαθητές σου καθημερινά στο να μαθαίνουν να επιλύουν εξεζητημένα και δύσκολα θέματα με τυποποιημένες μεθόδους και να «περνούν εξετάσεις» δεν αποτελεί πρότυπο διδασκαλίας και μετάδοσης γνώσης. Η υπεράσπιση της παιδαγωγικής ελευθερίας του διδάσκοντος και η υιοθέτηση ενός τρόπου διδασκαλίας που θα μυεί το παιδί στη γοητεία της μάθησης και θα του επιτρέπει να ανακαλύπτει και να αναπτύσσει τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές του δεν αποτελεί φυγοπονία ή ανευθυνότητα εκ μέρους του διδάσκοντος, αλλά βασικό στοιχείο της παιδαγωγικής ευθύνης του.

Η προετοιμασία των μαθητών που είναι προσανατολισμένη αποκλειστικά και μόνο στο να «περνούν εξετάσεις» επιβάλλεται ως ένα αναγκαίο κακό, στο οποίο καλούνται να υποταγούν υποχρεωτικά οι εκπαιδευτικοί, μέσα σε ένα σχολείο που καθορίζεται από το «κυνήγι» μιας ύλης υπέρογκης και συχνά αναντίστοιχης με την ηλικία των μαθητών και από το άγχος μιας επικείμενης αποτυχίας σε όλο και πιο σκληρές εξετάσεις. Την ίδια στιγμή, ενώ ο πήχης υψώνεται, κάθε είδους υποστηρικτική δομή για τους μαθητές ουσιαστικά έχει εκλείψει και οι κοινωνικές ιδιαιτερότητες των μαθητών λαμβάνονται όλο και λιγότερο υπόψη.

Ας προσθέσουμε και μερικές ακόμα χρήσιμες παρατηρήσεις επί του δημοσιεύματος.

Καταρχάς, επισημαίνουμε ότι το να μετατρέπεις το σχολείο σε «πεδίο δοκιμών», επεμβαίνοντας μόνιμα και σχεδόν αποκλειστικά στο εξεταστικό σύστημα, δεν αποτελεί εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τις συνέπειες της πρώτης εφαρμογής του νέου συστήματος εξετάσεων και προαγωγής την τελευταία σχολική χρονιά στην Α΄ Λυκείου, ο αρθρογράφος σας μάλλον δεν είναι καλά ενημερωμένος. Με την έκδοση των αποτελεσμάτων βρεθήκαμε μπροστά στο φαινόμενο να παραπέμπονται για το Σεπτέμβρη ακόμα και μαθητές με πολύ υψηλό γενικό μέσο όρο. Μαθητές που «αρίστευσαν αφοσιωμένοι στο διάβασμά τους», αλλά είχαν την ατυχία, για διάφορους λόγους, να «πέσουν» κάτω από τη βάση σε κάποιο μάθημα.

Εμείς θα συνεχίσουμε να αντιμαχόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις ένα σχολείο ολοένα πιο «αυστηρό» και ανταγωνιστικό, ένα σχολείο της λογικής τού «όποιος αντέξει», που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε όλο και μεγαλύτερους αποκλεισμούς. Γιατί πιστεύουμε ότι όλα τα παιδιά πρέπει και να μπορούν να σπουδάζουν και να οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον. Θα συνεχίσουμε λοιπόν να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις γι? αυτό.

Αθήνα, 23 Ιουλίου 2014

Από το Γραφείο Τύπου της ΟΛΜΕ

Διαβάστε το σχετικό άρθρο του Αγγελιοφόρου … εδώ