Rss Feed Tweeter button Facebook button Youtube button

09-01-2016 Ομιλία του Αντιπροέδρου της ΟΛΜΕ Θοδ. Μαλαγάρη για τον Ν. Τεμπονέρα

Ομιλία του Αντιπροέδρου της ΟΛΜΕ Θοδωρή Μαλαγάρη για τον Νίκο Τεμπονέρα (Πάτρα, 9/1/2016)

 

Πέρασαν ήδη 25 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα, αλλά εμείς σήμερα δεν αισθανόμαστε ότι συμμετέχουμε στην τέλεση ενός ?πολιτικού μνημόσυνου? – γιατί για εμάς ο Νίκος Τεμπονέρας δεν είναι ένας ακόμη αδικοχαμένος λαϊκός αγωνιστής που πάλεψε για την προστασία της Δημόσιας Εκπαίδευσης, την κοινωνική δικαιοσύνη μέσω των ταξικών ανατροπών, την εθνική ανεξαρτησία και την απεξάρτηση της χώρας μας από την πολιτική των νεοφιλελεύθερων υπερεθνικών μηχανισμών όπως της Ε. Ε. Και του Δ. Ν. Τ., αλλά είναι ένα ένα σύμβολο αγώνα και τα σύμβολα δεν σβήνουν ποτέ, απλά εμπνέουν και καθοδηγούν για νέους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς αγώνες.

Σήμερα λοιπόν, 25 χρόνια μετά, παρότι δεν έχουμε τη δράση των τότε παρακρατικών μηχανισμών, ο λαός μας ασφυκτιά από τις πολιτικές της κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, που συνθλίβουν πρώτα απ’ όλα τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα αιτήματα της εθνικής ανεξαρτησίας, λαϊκής κυριαρχίας και κοινωνικής δικαιοσύνης εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και καλούμαστε να παλέψουμε γι’ αυτά.

Παράλληλα, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η δράση τους στην ευρύτερη περιοχή μας έχουν δημιουργήσει εκρηκτικό τοπίο, έχουν διαλύσει κράτη και έχουν οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και την απόλυτη εξαθλίωση, που την βιώνουμε καθημερινά, μια και η χώρα μας είναι η κατ’ εξοχήν πύλη εισόδου. Εκτός από την απεριόριστη αλληλεγγύη μας και την βοήθεια προς αυτούς ?της Γης τους κολασμένους,? πρέπει ως εκπαιδευτικοί να εξεύρουμε τρόπους, και να τούς επιβάλουμε, ώστε να εξασφαλίσουμε σε αυτά τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών πρόσβαση σε όλες τις δημόσιες εκπαιδευτικές δομές, είτε μείνουν για λίγο ή πολύ στη χώρα μας. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η παιδεία είναι πάνω απ’ όλα ένα πανανθρώπινο αγαθό που δικαιούνται όλοι να απολαμβάνουν, ανεξάρτητα από καταγωγή, χρώμα και φυλή.

Παράλληλα, και η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Παρότι δεν έχουμε πλέον την τρομοκρατία των τελευταίων μνημονιακών χρόνων σε βάρος της εκπαιδευτικής κοινότητας και την προσπάθεια χειραγώγησης των εκπαιδευτικών, τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, παρότι είχαμε την κατάργηση της τράπεζας των θεμάτων, ενός ακραίου ταξικού και νεοφιλελεύθερου μέτρου που οδήγησε στη μεγάλη αύξηση της μαθητικής διαρροής, στη διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων και στις άνισες ευκαιρίες μόρφωσης και σταδιοδρομίας, τα προβλήματα εξακολουθούν να είναι τεράστια και διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση. Η φοβερή υποχρηματοδότηση, η μεγαλύτερη των τελευταίων δεκαετιών, οι μεγάλες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, οι μηδενικοί διορισμοί εδώ και έξι χρόνια, τα εργασιακά προβλήματα των συναδέλφων μας αναπληρωτών, οι μισθοί πείνας των εκπαιδευτικών, οι μεγάλες ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή, η απουσία προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και πρόσφατα το προτεινόμενο σχέδιο για το νέο σύστημα ασφάλισης ? συνταξιοδότησης που θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις συντάξεων και σε  αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη, όρια που ειδικά για τους εκπαιδευτικούς είναι απαγορευτικά, συνθέτουν ένα ζοφερό τοπίο για την δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Καλούμαστε λοιπόν να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για μια άλλη Δημόσια Εκπαίδευση ανάλογη των κοινωνικών αναγκών και αντάξια των πόθων και των προσδοκιών του ελληνικού λαού.

Κυρίες και κύριοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

Αυτή η πάλη θα πρέπει να αναπτυχθεί μέσα από το λαϊκό μαζικό κίνημα, μέσα από τα συνδικάτα μας, μακριά από την λογική των αναθέσεων. Έτσι μόνο μπορούμε να εξασφαλίσουμε τους όρους επιτυχίας των αγώνων μας. Κλείνοντας, λοιπόν, θα ήθελα να αφιερώσω σε όλους εμάς και τα συνδικάτα μας κάποιους στίχους:

ʽΌπως αργεί τʼ ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν κι οι λέξεις νʼ ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
μην ξιπαστείς
απʼ τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.1

Ο Τεμπονέρας ζει. Με Πέτρουλα ? Λαμπράκη μάς οδηγεί.

1    Άρη Αλεξάνδρου, Το Μαχαίρι.

Για να δείτε το αρχείο σε pdf … εδώ