ΟΛΜΕ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 28^Η ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1940

 

Μαθητές και μαθήτριες, συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, αγαπητοί γονείς,

Στις 28 του Οκτώβρη ο λαός μας τιμά μια μεγάλη επέτειο. Σαν σήμερα, πριν από 74 χρόνια, η πατρίδα μας δέχτηκε μια ιταμή πρόκληση. Ο ιταλικός φασισμός, έχοντας πίσω του την υποστήριξη του γερμανικού ναζισμού, απαίτησε την παράδοση της χώρας. Απαίτησαν να τους παραδοθεί ο πλούτος που με ιδρώτα και αίμα είχε δημιουργήσει αυτός ο τόπος: τα σπίτια, τα χωράφια, οι μονάδες παραγωγής, οι φυσικοί πόροι, τα ιστορικά μνημεία. Ζητούσε κάτι παραπάνω: την ανεξαρτησία μιας χώρας και την αξιοπρέπεια των κατοίκων της.

Η επίθεση αυτή και ο πόλεμος, που ξεκίνησε από το 1939, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν προσπάθεια των ιμπεριαλιστικών χωρών να ξαναμοιράσουν τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής, να αλλάξουν συνολικά το συσχετισμό των δυνάμεων στην Ευρώπη και τον κόσμο, να ξεπεράσουν τη μεγάλη κρίση του  29 ? 34, και να εξασφαλίσουν την κυριαρχία και την κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλίων, που ανέβασαν στην εξουσία και στήριξαν με κάθε μέσο τους φασίστες του Μουσολίνι και τους ναζιστές του Χίτλερ.

Χωρίς κανέναν δισταγμό, ο ελληνικός  λαός βροντοφώναξε το «ΟΧΙ». Όχι, δε θα περάσετε! Και ο ανθός της νιότης της πατρίδας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή. Όλος ο λαός ενωμένος, μια γροθιά, σήκωσε το ανάστημά του. Κι όταν οι λαοί ορθώνεται, λυγίζουν τα σίδερα.

Και νίκησε το δίκιο! Οι μεραρχίες του Μουσσολίνι καθηλώθηκαν και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Και χρειάστηκε να ενωθούν μαζί τους οι ναζιστικές ορδές του Χίτλερ, για να πατήσουν πόδι στην Ελλάδα. Αλλά και στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, όταν με φωτιά και σίδερο οι κατακτητές προσπάθησαν να υποτάξουν τον ελληνικό λαό, δεν τα κατάφεραν. Πυρήνες αντίστασης οργανώθηκαν παντού, σε πόλεις και χωριά, στη στεριά και στη θάλασσα.

Η Εθνική Αντίσταση απλώθηκε σε όλη τη χώρα και σύντομα στα βουνά άρχισε να ριζώνει και να απλώνει τα κλαδιά της η Ελεύθερη Ελλάδα. Μαθήτριες και μαθητές, φοιτητές και φοιτήτριες, εργάτριες και εργάτες, αγρότες και αγρότισσες εντάχθηκαν στον αγώνα.

Αμέτρητες οι θυσίες σ? αυτό τον ξεσηκωμό. Αλλά και η ζωή των κατακτητών έγινε πολύ δύσκολη. Δεν μπορούσαν να σταθούν πουθενά. Τα νέα για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου έκαναν το γύρο του κόσμου. Ο ανυπότακτος λαός μας οργάνωσε την αντίσταση του. Έσωσε τον κόσμο από την πείνα. Οργάνωσε όσο μπορούσε την υγεία, την παιδεία, την περίθαλψη των αρρώστων και των αναπήρων.

Και κράτησε ζωντανή την ελπίδα για όλους τους κατακτημένους λαούς. Με χιλιάδες θύματα. Με Καλάβρυτα, με Δίστομο, με τραγικά  ολοκαυτώματα σε όλη τη χώρα. Και νίκησε! Και έδιωξε τον κατακτητή, γράφοντας μια από τις πιο φωτεινές σελίδες στην ιστορία του, την Εθνική Αντίσταση. Υπήρχαν όμως, δυστυχώς, και κάποιοι βολεμένοι που απείχαν από αυτόν τον παλλαϊκό αγώνα και αναζήτησαν την προσωπική τους ασφάλεια μακριά από τη χώρα, σε πιο ήρεμες περιοχές. Και το χειρότερο, υπήρξαν και οι ελάχιστοι που δε δίστασαν να συνεργαστούν με τους κατακτητές στελεχώνοντας τις κατοχικές κυβερνήσεις ή οργανώνοντας τα περιβόητα Τάγματα Ασφαλείας ή άλλες παρεμφερείς οργανώσεις.

Αλλά και σήμερα, 74 χρόνια μετά, ο λαός μας, ο κόσμος του μόχθου και της δημιουργίας, δέχεται μια σκληρή επίθεση σε ό,τι έχει δημιουργήσει με κόπους και θυσίες. Η οικονομική κρίση που προκάλεσαν οι ισχυροί του χρήματος και οι πολιτικοί εκφραστές τους, για να κερδοσκοπήσουν χωρίς ντροπή σε βάρος των λαών του κόσμου, οδήγησε τη χώρα μας σε μεγάλη δοκιμασία.

* Στο όνομα της κρίσης καταργούνται κατακτήσεις και δικαιώματα που χρειάστηκαν πολύχρονοι, σκληροί κοινωνικοί αγώνες για να διασφαλιστούν.

* Με πρόσχημα την κρίση υπονομεύονται και διαλύονται βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσια αγαθά, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση.

* Την κρίση επικαλούνται οι ισχυροί στη χώρα μας, όπως κι αλλού, για να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις και να οδηγήσουν εργαζομένους στην εργασιακή εφεδρεία, στη διαθεσιμότητα και τελικά στην ανεργία, και τις οικογένειές τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

* Για την αντιμετώπιση, τάχα, της κρίσης ξεπουλιέται εθνικός πλούτος, παραδίδονται στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο πολύτιμες δημόσιες υπηρεσίες, υποβαθμίζεται και εγκαταλείπεται το περιβάλλον.

* Στο βωμό της κρίσης περιορίζεται ασφυκτικά η δημοκρατία, συρρικνώνεται η εθνική κυριαρχία και δίνεται το δικαίωμα σε όργανα και μηχανισμούς της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας πλουτοκρατίας να διαφεντεύουν τη ζωή μας.

* Στην κρίση που πλήττει τη χώρα μας αναζητούν την ευκαιρία για να ξαναβγούν στο προσκήνιο και οι βρικόλακες της ιστορίας. Πρόκειται για εγκληματικές συμμορίες που έχουν για πρότυπά τους το ναζισμό και το φασισμό, και δεν διστάζουν να φτάσουν και στις δολοφονίες, για να προωθήσουν τα άνομα και αντιδημοκρατικά σχέδιά τους. Αλλά αυτές οι ιδέες είναι που οδήγησαν στις εκατόμβες των νεκρών και τα ολοκαυτώματα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, και βύθισαν και τη δική μας χώρα στο αίμα και στον όλεθρο.  Και επανέρχονται σήμερα οι θλιβεροί απόγονοί τους επιχειρώντας να ταυτίσουν τους θύτες με τα θύματα, τα ναζιστικά αποβράσματα με τους αγωνιστές της ελευθερίας και της κοινωνικής προόδου. Τους λαούς που ηγήθηκαν στην αντιφασιστική πάλη και έδωσαν εκατομμύρια νεκρούς, με τους φασίστες και τους ναζιστές, με  εκείνους δηλαδή που αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα και οδήγησαν σε εκατόμβες νεκρών και σε φριχτά ολοκαυτώματα. Τους δωσίλογους και τους συνεργάτες των κατακτητών με τους χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που ως αναγνώριση της προσφοράς τους οδηγήθηκαν στις φυλακές και στις εξορίες της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Γι? αυτό και έχουν καταδικαστεί οριστικά και αμετάκλητα στη συνείδηση του λαού μας.

Είναι, λοιπόν, χρέος μας σε αυτή τη δύσκολη περίσταση να ορθώσουμε πάλι το ανάστημά μας. Να αναλογιστούμε την ευθύνη που έχουμε, ιδίως εμείς οι μεγαλύτεροι, να μην παραδώσουμε στην επόμενη γενιά μια κοινωνία χειρότερη από αυτή που παραλάβαμε.

Πρέπει να ξανασηκωθούμε! Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε να σβήσει το γέλιο από τα πρόσωπα των παιδιών μας. Δεν είναι δυνατόν να μετατραπούμε σε έναν λαό χωρίς μέλλον. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται πρέπει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Να πούμε ξανά ΟΧΙ! Δεν θα περάσουν!

Κάθε γενιά και κάθε εποχή καλείται να διακηρύξει και να υπερασπιστεί τα δικά της «ΟΧΙ». Το δικό μας «ΟΧΙ» είναι το όχι στην εξαθλίωση, όχι στην καταρράκωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όχι στην ανεργία, όχι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, όχι στην κατάργηση των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων, όχι στην ανεργία, όχι στο φασισμό. Είναι το όχι σε κάθε πολιτική που στηρίζει εκμεταλλευτικές σχέσεις και άνομα συμφέροντα.

Στο ιδρυτικό κείμενο του ΕΑΜ, της μεγαλύτερης αντιστασιακής οργάνωσης της Κατοχής, υπήρχε και αυτή η φράση: “Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος, μα το έπαθλό του αξίζει κάθε θυσία. Και το έπαθλο αυτό θα είναι μια Νέα Ελλάδα, ελεύθερη και ανεξάρτητη, κτήμα του λαού της”..”

 Το μήνυμα αυτό απευθύνεται και σε μας σήμερα. Φωτίζει το δρόμο για μια Νέα Ελλάδα, ανεξάρτητη, δημοκρατική, μια Ελλάδα της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης της  προόδου και της ευημερίας. 

Αθήνα, 22/10/13

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ

Κατεβάστε τη Διακήρυξη σε μορφή pdf … εδώ

Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί εργάζονται όσο και οι ευρωπαίοι συνάδελφοί τους,

αλλά κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, ενώ αμείβονται πολύ λιγότερο από εκείνους

(ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΛΕΤΕΣ ΤΟΥ ΚΕΜΕΤΕ)

 

Με απανωτά δημοσιεύματα και δηλώσεις παραγόντων της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας έγινε φανερή η επιδίωξή τους να προχωρήσουν σε αύξηση του χρόνου της υποχρεωτικής παρουσίας των εκπαιδευτικών στο χώρο του σχολείου και στην ενίσχυση των μέτρων ελέγχου της παρουσίας τους στο σχολείο. Υποστηρίζουν, γι αυτό το λόγο, ότι δήθεν οι έλληνες εκπαιδευτικοί εργάζονται λιγότερο από τους συναδέλφους τους ευρωπαίους εκπαιδευτικούς και ότι αυτοί είναι η αιτία της αναποτελεσματικότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Οι ισχυρισμοί αυτοί του Υπουργείου Παιδείας είναι ανυπόστατοι και δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.

Αυτή η θέση μας τεκμηριώνεται από τα στοιχεία που παραθέτουμε στη συνέχεια.

Δουλειά στο σπίτι: ένα δεύτερο ωράριο για τους εκπαιδευτικούς σε όλο τον κόσμο

 

Στις χώρες της Ευρώπης οι εκπαιδευτικοί διδάσκουν στις τάξεις τους κατά μέσο όρο από 18 ως 20 ώρες την εβδομάδα. Είναι μήπως τεμπέληδες και φυγόπονοι; Κανένας δεν το λέει αυτό. Απλώς, θεωρείται διεθνώς δεδομένο ότι μια ώρα διδασκαλίας στην τάξη απαιτεί πίσω της αρκετό χρόνο για προετοιμασία, για έλεγχο των γραπτών, για να περαστούν οι βαθμολογίες κ.λπ.. Αυτός ο παραπανίσιος χρόνος, που συνήθως ξεπερνά τις 20 ώρες την εβδομάδα, χαρακτηρίζεται διεθνώς ως «δεύτερο διδακτικό ωράριο». Αυτό, άλλωστε, το ξέρει ο καθένας από τη σχολική του εμπειρία. Στο χρόνο αυτόν δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ο χρόνος της επιτήρησης στα διαλείμματα ούτε ο χρόνος που αφιερώνεται στην επικοινωνία με μαθητές/μαθήτριες και γονείς εκτός της τάξης.

Ο έλληνας καθηγητής / η ελληνίδα καθηγήτρια εργάζεται περισσότερες ώρες την εβδομάδα από τον μέσο Ευρωπαίο συνάδελφό τους

 

Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (Ν. 4152 του 2013), ο έλληνας καθηγητής / η ελληνίδα καθηγήτρια υποχρεώνεται να εργαστεί, μετά και την πρόσφατη αύξηση του διδακτικού ωραρίου που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση και την  τρόικα, διδάσκοντας στην τάξη, κατά μέσο όρο 20,5 ώρες την εβδομάδα, τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο. Την ίδια στιγμή, ο αντίστοιχος μέσος όρος στις 25 από τις 27 χώρες της Ε.Ε. είναι 19,1 για τη βαθμίδα του Γυμνασίου και 18,4 για τη βαθμίδα του Λυκείου. Επομένως, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, με τις 20,5 διδακτικές ώρες την εβδομάδα βρίσκονται σαφώς πάνω από το μέσο όρο της Ε.Ε., σε όλη τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Σε γενικές γραμμές, οι χώρες της Ευρώπης τείνουν να μειώσουν τον εβδομαδιαίο διδακτικό χρόνο των εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μόνο η Βουλγαρία και η Ρουμανία, και φυσικά η Ελλάδα, έχουν αυξήσει τελευταία το διδακτικό τους ωράριο.

 

Οι έλληνες εκπαιδευτικοί φορτώνονται, επιπλέον, με εργασίες γραμματείας, διοικητικού και βοηθητικού προσωπικού

 

Πάντοτε υπήρχαν σοβαρά κενά και ελλείψεις στα σχολεία μας σε διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό. Η κατάσταση χειροτερεύει αφόρητα με την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών. Τελευταία απολύθηκαν ακόμη και οι σχολικοί φύλακες. Έτσι, οι έλληνες εκπαιδευτικοί επιβαρύνονται με δουλειές που θα έπρεπε να ανατεθούν σε διοικητικό και βοηθητικό προσωπικό.  Ταυτόχρονα οι αποδοχές τους έχουν υποστεί δυσβάσταχτη μείωση εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών που ακολουθεί με συνέπεια η κυβέρνηση. Αλλά και οι δαπάνες για την εκπαίδευση έχουν φτάσει ήδη στο 2,51 % ΑΕΠ, με αποτέλεσμα οι σχολικές μονάδες να μην μπορούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις δαπάνες για τη λειτουργία τους.

Ο διαθέσιμος χρόνος παρουσίας στο σχολείο δεν διαφέρει ουσιαστικά από τις άλλες χώρες της Ευρώπης.

 

Ο αριθμός των ωρών παρουσίας στο σχολείο την εβδομάδα αφορά στο διαθέσιμο χρόνο, πλην του διδακτικού, που αφιερώνεται στην εκτέλεση καθηκόντων τα οποία ορίζει ο διευθυντής του σχολείου. Σε γενικές γραμμές, ο χρόνος στον οποίο οι εκπαιδευτικοί καλούνται να είναι παρόντες στο σχολείο κάθε βδομάδα δεν ξεπερνά τις 30 ώρες, εκτός από την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Όσον αφορά το διαθέσιμο χρόνο στο σχολείο από τις χώρες για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία, ο μέσος όρος είναι 27,5 ώρες και για τη βαθμίδα του Γυμνασίου και για τη βαθμίδα του Λυκείου, ενώ για την Ελλάδα είναι 30 ώρες.

Συνολικός χρόνος απασχόλησης: Επιβαρύνεται στην περίπτωση της Ελλάδας και από τις εξωδιδακτικές εργασίες.

 

Σε 17 χώρες προσδιορίζεται ο συνολικός χρόνος απασχόλησης σε ώρες την εβδομάδα για τις ανάγκες του σχολείου. Αυτός ο χρόνος αφορά τον αριθμό των διδακτικών ωρών, τον αριθμό των διαθέσιμων ωρών στο σχολείο και το χρόνο που αφιερώνεται για την προετοιμασία και βαθμολόγηση, και μπορεί να αφορά ώρες εκτός σχολείου. Ο χρόνος αυτός κυμαίνεται από 35-40 ώρες. Για την Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίστοιχα στοιχεία, μια και η προετοιμασία των εκπαιδευτικών στο σπίτι, η βαθμολόγηση κ.ά. δεν υπολογίζονται. Όμως ειδικά για την Ελλάδα είναι σημαντικός ο χρόνος που αφιερώνουν οι καθηγητές και καθηγήτριες για εξωδιδακτικές εργασίες, λόγω των σοβαρών ελλείψεων σε γραμματειακή υποστήριξη και βοηθητικό προσωπικό.

Ο ετήσιος αριθμός ημερών και ωρών διδασκαλίας στην Ελλάδα δεν διαφέρει ουσιαστικά.

 

Οι έλληνες εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, εργάζονται συνολικά  στο σχολείο 1.170 ώρες το έτος στο γυμνάσιο και το λύκειο. Αντίστοιχα,  ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 1.199 για την βαθμίδα του Γυμνασίου και 1.166 για τη βαθμίδα του Λυκείου, ενώ για την Ευρωπαϊκή Ένωση (των 19 χωρών) είναι 1.133 και 1.108 αντίστοιχα.

Σχετικά με τον αριθμό ημερών διδασκαλίας κατά τη διάρκεια του έτους, για την Ελλάδα υπολογίζεται σε 158 ημέρες στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Είναι γεγονός ότι ο αριθμός αυτός βρίσκεται κάτω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, που είναι 186/184) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (των 19 χωρών), που είναι 181. Αυτή η διαφορά, όμως, οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι στην Ελλάδα περισσότερες από τέσσερις εβδομάδες το χρόνο αφιερώνονται στη διεξαγωγή των εξετάσεων (επιτηρήσεις, βαθμολογήσεις κ.λπ.), και όχι στο ότι δήθεν οι εκπαιδευτικοί δεν εργάζονται.

Έναρξη και λήξη του σχολικού έτους, διακοπές και αργίες: χωρίς ουσιαστικές διαφορές

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία στην Ευρώπη ως προς τη διάρκεια του σχολικού έτους, με βάση την έναρξη και τη λήξη του. Γενικά, υπολογίζεται σε 32 έως 48 εβδομάδες, με μέσο όρο τις 42 εβδομάδες, χωρίς να προσμετρώνται οι εβδομάδες διακοπών και οι ημέρες αργιών εντός του σχολικού έτους. Για την Ελλάδα η διάρκεια του έτους υπολογίζεται σε 40 με 41 εβδομάδες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι ημέρες διεξαγωγής των εξετάσεων.

Επίσης, σε όλες τις χώρες προβλέπονται διακοπές κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων και του Πάσχα, εκτός από την Ολλανδία, η οποία δεν έχει διακοπές το Πάσχα. Οι περισσότερες χώρες έχουν επίσης τις «διακοπές του Φθινοπώρου». Επίσης, αρκετές χώρες έχουν τις διακοπές «του χειμώνα – καρναβαλιού» και σε αρκετές χώρες προβλέπονται διακοπές μετά το τέλος του τρίτου τριμήνου. Ο μέσος όρος των διακοπών κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι 4 εβδομάδες. Η Ελλάδα έχει 4 εβδομάδες διακοπές (Χριστούγεννα, Πάσχα) και είναι ακριβώς στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 χωρών. Επίσης, όλες οι χώρες έχουν κάποιες ημέρες μεμονωμένων αργιών (εθνικές, τοπικές γιορτές, θρησκευτικές κ.ά.) που ο μέσος όρος τους είναι 10 ημέρες. Η Ελλάδα έχει 9 ημέρες τέτοιων αργιών.

Ο καθαρά εργάσιμος χρόνος για τους μαθητές κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι κατά μέσο όρο στην Ευρώπη 36 εβδομάδες. Τις περισσότερες εβδομάδες έχουν η Δανία (41) και η Τσεχία και η Β. Ιρλανδία (40) και τις λιγότερες η Βουλγαρία (26/32). Η Κύπρος και η Γαλλία εμφανίζονται με 31-34 εβδομάδες και η Ελλάδα με 31 εβδομάδες, γιατί δεν περιλαμβάνονται οι εβδομάδες των εξετάσεων, που ουσιαστικά είναι εργάσιμος χρόνος για τους μαθητές. Αν συνυπολογιστούν και αυτές οι εβδομάδες, η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσο όρο, με 35-36 εργάσιμες εβδομάδες για τους μαθητές.

Ο καθαρά εργάσιμος χρόνος για τους  εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους είναι 38,6 εβδομάδες. Στην Ελλάδα οι εργάσιμες εβδομάδες για τους εκπαιδευτικούς είναι 39, λίγο πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 27 χωρών.

Οι θερινές διακοπές για τους μαθητές είναι κατά μέσο όρο 10 εβδομάδες. Για την Ελλάδα είναι 11. Τη μεγαλύτερη διάρκεια διακοπών έχουν η Εσθονία, η Ιταλία, η Λετονία, η Μάλτα και η Πορτογαλία με 13 εβδομάδες, ενώ τη μικρότερη έχουν η Δανία (7), η Γερμανία (6), η Ολλανδία (8), η Αγγλία και Ουαλία (6) και η Σκωτία (7).

Στο «διά ταύτα»

Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ηθικά απαράδεκτη και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτη την τακτική του Υπ. Παιδείας, αλλά και κάποιων μέσων μαζικής επικοινωνίας, που επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τους εκπαιδευτικούς για την αναποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης και να μειώσουν το κύρος τους ενώπιον της εκπαιδευτικής κοινότητας και της ελληνικής κοινωνίας.

Δεν χρειάζονται περισσότερα μέτρα ελέγχου και καταστολής σε βάρος των εκπαιδευτικών. Από αυτά έχουν χορτάσει πλέον. Τυχόν αδικαιολόγητη απουσία από την εργασία τους είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητη και μπορεί να αντιμετωπιστεί κάλλιστα από την ισχύουσα νομοθεσία. Εκείνο που χρειάζεται είναι να εμπεδωθεί  κλίμα εμπιστοσύνης και κατανόησης στο χώρο του σχολείου, προς όφελος της εκπαίδευσης. Αυτό όμως, δυστυχώς, το αποκλείει η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.

Επίορκοι, κοπανατζήδες, τεμπέληδες κι αδιάφοροι είναι μερικοί μόνο από τους πιο ήπιους χαρακτηρισμούς των εκπαιδευτικών από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας. Επιδιώκουν έτσι, να δικαιολογήσουν τις πολιτικές της διαθεσιμότητας και των απολύσεων, που προωθεί η κυβέρνηση.

Έρχεται όμως μια διεθνής έρευνα να ανατρέψει αυτά τα αναιτιολόγητα κλισέ με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Η Ελλάδα καταλαμβάνει ανάμεσα σε 21 χώρες τη δεύτερη θέση (και μάλιστα την πρώτη στην Ευρώπη) σε ό,τι αφορά το κύρος των εκπαιδευτικών και την εμπιστοσύνη με την οποία τους/τις περιβάλλουν οι πολίτες, αφήνοντας πίσω της χώρες όπως Φιλανδία, Γερμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο. Όταν όμως οι ερωτώμενοι πολίτες καλούνται να αξιολογήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα, το βαθμολογούν με 4 στα 10, δηλαδή «κάτω από τη βάση». Η θετική  εικόνα των Ελλήνων εκπαιδευτικών που αναδύεται από αυτή την έρευνα είναι ενδιαφέρον ότι διαμορφώθηκε παρά τον πόλεμο λάσπης που έχει ξεσπάσει εναντίον τους από την κυβέρνηση και τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Και αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να προβληματίσει σοβαρά το Υπουργείο Παιδείας.

Ο ανομολόγητος στόχος της κυβέρνησης, που φαίνεται να κρύβεται πίσω από αυτές τις επιλογές τους, είναι να αυξήσουν ακόμα περισσότερο το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών, για να δημιουργήσουν τεχνητά πλεονάζον προσωπικό και να το οδηγήσουν στη συνέχεια στην απόλυση. Με αυτό τον τρόπο όμως θα συρρικνωθεί και θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο η δημόσια εκπαίδευση.

Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι οποιαδήποτε δυσμενής αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών έχει τελικά αρνητική επίδραση στα ίδια τα παιδιά. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών είναι ταυτόχρονα συνθήκες μάθησης των μαθητριών και μαθητών μας.

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ΚΕΜΕΤΕ. 

Κατεβάστε τη σχετική ανακοίνωση σε μορφή pdf … εδώ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Για τη λειτουργία της Β΄ τάξης των ΕΠΑΛ

Μόλις στις 15-10-2013, κοινοποιήθηκε στα σχολεία το έγγραφο του ΥΠΑΙΘ με αριθμό πρωτοκόλλου 149331/Γ2/14-10-2013, που αφορά τη «λειτουργία Β΄ τάξης ημερήσιου και εσπερινού Επαγγελματικού Λυκείου για το σχ. έτος 2013-14»

Μετά την εξέλιξη αυτή, το ΥΠΑΙΘ είναι υποχρεωμένο να επαναφέρει σε λειτουργία, τουλάχιστον για τη Β΄ τάξη των ΕΠΑΛ, όλους τους Τομείς που καταργήθηκαν και να μεταφέρει την καταληκτική ημερομηνία εγγραφής σ? αυτούς ώστε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στους μαθητές να εγγραφούν στους τομείς που επιθυμούν. Σημειώνουμε ότι η καταληκτική ημερομηνία εγγραφής είναι η 16-10-13, δηλαδή μια μέρα μετά την ανακοίνωση του εγγράφου.

Απαιτούμε την άμεση επαναλειτουργία όλων  των τομέων που καταργήθηκαν,  ώστε να μπορέσουν οι μαθητές που το επιθυμούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, στον τομέα που επιθυμούν.

Απαιτούμε να επανέλθουν οι συνάδελφοί μας, των ειδικοτήτων που καταργήθηκαν, για να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία των ΕΠΑΛ ? ΕΠΑΣ.

Κατεβάστε τη σχετική ανακοίνωση σε μορφή pdf … εδώ

Σχετικά με τη νέα τροπολογία του Υπουργείου Παιδείας για εργασιακά θέματα εκπαιδευτικών

           Νέα τροπολογία κατέθεσε αιφνιδιαστικά το Υπ. Παιδείας σε άσχετο νομοσχέδιο του Υπ. Περιβάλλοντος την Παρασκευή, 12/10/13. Την προηγούμενη ημέρα, Πέμπτη 11/10/13, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σε συνάντηση με το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ παρέδωσε στα μέλη του τροπολογία, που αναφερόταν όμως σε διαφορετικά θέματα σε σχέση με όσα περιλαμβάνονταν στην τροπολογία που τελικά κατατέθηκε. Και μόνο αυτό το στοιχείο δείχνει την πλήρη απαξίωση των εκπαιδευτικών και των εκπροσώπων τους από μέρους της πολιτικής ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.

          Σε σχέση με την τροπολογία που κατατέθηκε επισημαίνουμε τα εξής:

          α) Με την καθιέρωση βιβλίων παρουσίας προσωπικού, ατομικού δελτίου και της ηλεκτρονικής καταγραφής τους (παρ. 1 της τροπολογίας) το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να επιβάλει κλίμα φόβου και τρομοκρατίας στους εκπαιδευτικούς, να τους συκοφαντήσει για μια ακόμη φορά και να απαξιώσει το έργο τους στην κοινωνία προκαλώντας σε βάρος τους τον κοινωνικό αυτοματισμό. Προφανώς, καμία βελτίωση δεν επιφέρει αυτή η διάταξη στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι εκπαιδευτικοί υπογράφουν διπλά σήμερα επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο την παρουσία τους στο σχολείο. Υπογράφουν τόσο στο δελτίο απουσιών των μαθητών όσο και στο βιβλίο ύλης, στο οποίο μάλιστα συμπληρώνουν και το αντικείμενο της διδασκαλίας τους για κάθε διδακτική ώρα που προβλέπεται από το ωρολόγιο πρόγραμμα. Επιπλέον, η παρουσία τους καταγράφεται καθημερινά και στο Ημερολόγιο που τηρεί η Διεύθυνση του σχολείου. Είναι γνωστό, επίσης, ότι οι εκπαιδευτικοί αναλαμβάνουν και πρόσθετες διοικητικές εργασίες που τους αναθέτουν τα όργανα διοίκησης του σχολείου.

          Με δεδομένο ότι νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης πλημμελούς άσκησης καθηκόντων υφίσταται σήμερα, είναι σαφές πως το προωθούμενο σύστημα καταγραφής παρουσιών έχει στόχο να επιβάλει ένα κλίμα ανασφάλειας, υποταγής και τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών λειτουργώντας ως ο «Μεγάλος Αδελφός» στο χώρο του σχολείου.

          Το Υπ. Παιδείας αντί να εξυφαίνει σχέδια ελέγχου και πειθαναγκασμού των εκπαιδευτικών, θα ήταν προτιμότερο να αναρωτηθεί κάτω από ποιες συνθήκες εργάζονται οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία. Τους υπενθυμίζουμε, λοιπόν, πως τα σχολεία όχι μόνο δεν διαθέτουν επαρκείς και κατάλληλους  χώρους για να φιλοξενήσουν τους εκπαιδευτικούς, αλλά ούτε τα απαραίτητα μέσα, τον αναγκαίο εξοπλισμό και τις απαιτούμενες υποδομές (π.χ. υπολογιστές, βιβλιοθήκη κ.λπ.), ώστε να μπορούν αυτοί να εργαστούν απρόσκοπτα και αποτελεσματικά στους χώρους του σχολείου. Άλλωστε, για την αντιμετώπιση αυτών των ελλείψεων πολλοί εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να ξοδέψουν μέρος των πενιχρών αποδοχών τους.

          Το Υπ. Παιδείας προσποιείται ότι δεν γνωρίζει πως ένα μεγάλο μέρος από τις εργασίες των εκπαιδευτικών πραγματοποιούνται στο σπίτι τους, όπως η προετοιμασία των μαθημάτων και των ασκήσεων, η αξιολόγηση των γραπτών και των εργασιών των παιδιών κ.λπ. Προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει πως όχι μόνο έχει εξαθλιώσει εργασιακά και οικονομικά με την πολιτική του τους εκπαιδευτικούς, όχι μόνο επιχειρεί να σπείρει το φόβο και τον πανικό με τις υποχρεωτικές μετατάξεις, τις διαθεσιμότητες και την προετοιμασία απολύσεων, αλλά και τους υπονομεύει επιστημονικά, ηθικά και ψυχολογικά καθημερινά με την πολιτική του. Και αυτό το βιώνουν οι εκπαιδευτικοί με οδυνηρό τρόπο καθημερινά στο σχολείο.

          β) Το Υπ. Παιδείας διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών διαλύει το δημόσιο σχολείο. Οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών είναι και  συνθήκες μάθησης των μαθητών. Μετατρέπει τον εκπαιδευτικό σε ?εργαζόμενο delivery? υποχρεώνοντάς τον να διδάσκει ακόμα και σε πέντε σχολεία στη διάρκεια της εβδομάδας (παρ. 3 της τροπολογίας). Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει να διδάσκει σε δύο και τρία σχολεία την ίδια ημέρα. Σημαίνει, ιδιαίτερα στην επαρχία, δεκάδες χιλιόμετρα καθημερινών μετακινήσεων. Σημαίνει φυσική εξόντωση και οικονομική εξαθλίωση  των εκπαιδευτικών. Σημαίνει να αγνοεί ο εκπαιδευτικός ακόμα και τα ονόματα των μαθητών του. Σημαίνει απρόσωπη εκπαιδευτική διαδικασία και διάλυση των παιδαγωγικών αλλά και των ανθρώπινων σχέσεων μεταξύ δασκάλων και μαθητών, η ανάπτυξη των οποίων είναι απαραίτητος όρος για τη διατήρηση του αναγκαίου κοινωνικού ιστού για τη διαμόρφωση των προσωπικότητας των νέων.

          γ) Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων των αναπληρωτών και των ωρομίσθιων εκπαιδευτικών είναι η συνέχεια. Η τοποθέτηση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, και μάλιστα μόνο με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή, σε οποιονδήποτε άλλο νομό αντί αυτού στον οποίο διορίστηκαν στην ίδια περιφέρεια (παρ. 3.1 της τροπολογίας) είναι απαράδεκτη. Δημιουργεί σοβαρά οικονομικά, εργασιακά και οικογενειακά προβλήματα στους εκπαιδευτικούς αλλά και προάγει την αδιαφάνεια στο σύστημα διορισμών αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο σε ποικίλων ειδών «τακτοποιήσεις».

          Η απαράδεκτη από εκπαιδευτική, νομική και ηθική πλευρά διάταξη για ανάθεση υπερωριών σε? ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς πραγματικά ξεπερνά κάθε φαντασία (παρ. 3.2 της τροπολογίας). Αν προσθέσουμε και τους εκπαιδευτικούς από το ΕΣΠΑ, τους εκπαιδευτικούς με μπλοκάκι, τους εκπαιδευτικούς από τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας» του ΟΑΕΔ κ.ο.κ., οι ελαστικές μορφές εργασίας δεν έχουν τέλος.

          δ) Η δυνατότητα να μετατάσσεται ο εκπαιδευτικός υποχρεωτικά σε όλο το δημόσιο τομέα, ακόμα και σε κατώτερη θέση (παρ. 3.3 της τροπολογίας), έρχεται να συμπληρώσει το αντεργατικό πλαίσιο της «κινητικότητας» που οδηγεί σε βίαιες εργασιακές αλλαγές και απολύσεις. Οδηγεί, όμως, τελικά και σε μαρασμό το δημόσιο σχολείο. Κατά 30% έχουν μειωθεί οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από το 2010 μέχρι σήμερα (73.000 σήμερα από 102.000 το 2010).

          ε) Την απαράδεκτη προχειρότητα, εκτός των άλλων, του νόμου 4186/13 για το Λύκειο και την ΤΕΕ έρχεται να επιβεβαιώσει και η παρ. 5 της τροπολογίας αυτής, που αλλάζει ειδικότητες σε ΙΕΚ και ΕΠΑΛ.

          στ) Για να χτυπήσει τον απεργιακό αγώνα των συναδέλφων μας διοικητικών στα ΑΕΙ η κυβέρνηση καθιστά πειθαρχικό αδίκημα τη μη απογραφή (παρ. 6 της τροπολογίας), μετατρέπει μια υπηρεσιακή διαδικασία σε ατομική υποχρέωση και επιβάλλει την ποινή της αργίας σε όποιον δεν απογράφεται, καταργώντας στην πράξη ακόμη και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας. Είναι σίγουρο πως αν περάσει αυτό το μέτρο θα στραφεί σε άλλη κρίσιμη στιγμή ενάντια σε όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο.

          Για όλους τους παραπάνω λόγους, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ ζητά την απόσυρση της απαράδεκτης αυτής τροπολογίας του Υπ. Παιδείας.

          Υ.Γ.       Συνημμένα υποβάλλουμε ένα τεκμηριωμένο κείμενο σχετικό με τους όρους και τις συνθήκες άσκησης του έργου των εκπαιδευτικών. Πολλοί στη χώρα μας και μάλιστα από υπεύθυνες θέσεις φαίνεται πως δεν γνωρίζουν -ή προσποιούνται πως δεν γνωρίζουν- ακόμη και βασικές πλευρές αυτού του σύνθετου έργου.

Κατεβάστε το σχετικό αρχείο σε μορφή pdf … εδώ

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

Η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) ενδιαφέρεται για την έναρξη συνεργασίας με ειδικούς έμμισθους εξωτερικούς συνεργάτες, Νομικούς:

α) με εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία στο Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό των εκπαιδευτικών του Δημοσίου και

β) με εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία στα εργασιακά των εκπαιδευτικών του δημοσίου και το δημόσιο δίκαιο.

 

Αιτήσεις και βιογραφικά να στέλνονται στο mail της ΟΛΜΕ: olme@otenet.gr, μέχρι 31 Οκτωβρίου 2013.

Κατεβάστε τη σχετική Προκήρυξη σε μορφή pdf … εδώ

ΠΡΟΣ:

τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των Κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Αξιότιμοι Βουλευτές,

Μετά την αιφνιδιαστική κατάθεση τροπολογίας του Υπ. Παιδείας στο νομοσχέδιο του Υπ. Περιβάλλοντος που συζητείται αυτές τις ημέρες στη Βουλή και αφορά εργασιακά θέματα των εκπαιδευτικών, παρακαλούμε όπως μας ορίσετε συνάντηση εντός των επόμενων δύο ημερών προκειμένου να σας ενημερώσουμε σχετικά, πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου.

Κατεβάστε το σχετικό αρχείο σε μορφή pdf … εδώ

 

Συνδεθείτε στην ΕΡΤ πατώντας κλικ στην ακόλουθη εικόνα:

Να επιστρέψουν ΟΛΟΙ οι εκπαιδευτικοί που είναι στη διαθεσιμότητα

Το αίτημα της ομοσπονδίας μας να καταργηθεί ο ν. 4172/13  (αρ.82) και να επιστρέψουν όλοι οι εκπαιδευτικοί στα σχολεία τους και παράλληλα να επαναλειτουργήσουν όλες οι ειδικότητες και οι τομείς στα ΕΠΑΛ και τις ΕΠΑΣ είναι αδιαπραγμάτευτο.

Όπως είναι γνωστό, στις συναντήσεις με το Υπουργό Παιδείας τόσο στις 22-8-13, όσο και στις 11-10-13 το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ έθεσε τα σοβαρά θέματα των διαθεσιμοτήτων εκπαιδευτικών απαιτώντας την επαναφορά των εκπαιδευτικών και των τομέων ? ειδικοτήτων που καταργήθηκαν στη δευτεροβάθμια ΤΕΕ. Σε κάθε περίπτωση απαιτήσαμε την άμεση εργασιακή αποκατάσταση των εκπαιδευτικών της ΤΕΕ σε εκπαιδευτική θέση μέσα στις υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας.

Το Υπουργείο Παιδείας με το Ν.4186/13 δημιούργησε 925 θέσεις εκπαιδευτικών και 325 διοικητικών στις δομές της μη τυπικής εκπαίδευσης (ΣΕΚ, ΙΕΚ, ΣΔΕ, ΚΔΒΜ). Με το νόμο αυτό όμως, το Υπουργείο Παιδείας, έξω από κάθε λογική, προβλέπει μόνο 1250 θέσεις συνολικά, και μάλιστα μόνο 925 εκπαιδευτικές ενώ οι εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα από 22/7/2013 είναι 2122.

            Οι θέσεις που προβλέπονται από τις δύο Υπουργικές Αποφάσεις  κατανομής των 1250 θέσεων (ΦΕΚ 2490/4-10-13), δεν καλύπτουν ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται σε  διαθεσιμότητα και εξαιρούν 11 ειδικότητες εκπαιδευτικών (ΠΕ18.09  Κοινωνικής εργασίας, ΠΕ18.10  Νοσηλευτικής,  ΠΕ18.11  Μαιευτικής, ΠΕ18.29  Φωτογραφίας, ΠΕ18.37  Δημόσιας Υγιεινής, ΠΕ18.39 Επισκεπτών Υγείας, ΔΕ01.05 Οικοδόμων,  ΔΕ01.08 Ηλεκτροσυγκολλητών, ΔΕ01.13 Ξυλουργών, ΔΕ01.15 Αργυροχρυσοχοΐας και ΔΕ01.17 Κομμωτικής).

Θεωρούμε απαράδεκτο να μη βρίσκεται συνολική και ενιαία λύση για όλους τους 2122 εκπαιδευτικούς που είναι σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Επίσης είναι απαράδεκτο να εξαιρούνται ολόκληρες ειδικότητες ή να προωθούνται ξεχωριστές λύσεις για μέρος των συναδέλφων μας .

Αυτό που απαιτούμε είναι συνολική λύση για όλους τους εκπαιδευτικούς. Να επιστρέψουν όλοι οι εκπαιδευτικοί που είναι σε διαθεσιμότητα σε μόνιμες οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών στο Υπουργείο Παιδείας.

Κανείς και καμιά εκπαιδευτικός δεν περισσεύει.

Κατεβάστε τη σχετική ανακοίνωση σε μορφή pdf … εδώ

ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΜΕ ΔΙΩΞΗ ΤΗΝ ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ-ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Τέσσερα μέλη της ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ απειλούνται με ποινική δίωξη! Ο πρόεδρος, ο γραμματέας, η ταμίας του ΔΣ και ο διευθυντής της ΕΠΑΣ Σάμου, καλούνται ήδη να καταθέσουν-απολογηθούν, στα πλαίσια προανακριτικής διαδικασίας που διεξάγεται με εντολή της εισαγγελίας και με αντικείμενο την κινητοποίηση στη ΔΔΕ Σάμου στις 16-17/9. Η κινητοποίηση αποφασίστηκε και υλοποιήθηκε μαζικά από τη συνέλευση του σωματείου, στα πλαίσια του απεργιακού μας αγώνα με στόχο να μπλοκαριστεί η αποστολή λίστας με ονόματα “πλεοναζόντων” συναδέλφων από τη Δ/νση Σάμου στην Περιφέρεια και το Υπουργείο, δηλαδή να εμποδιστεί η διαδικασία εργασιακής εξόντωσης δεκάδων συναδέλφων. Οι κινητοποιήσεις αυτές έγιναν στα πλαίσια της απεργίας της ΟΛΜΕ για  την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, του δικαιώματος των παιδιών για δημόσια και δωρεάν παιδεία και των εργασιακών μας δικαιωμάτων, δηλαδή για να σταματήσουν οι διαδικασίες εργασιακής εξόντωσης δεκάδων συναδέλφων μας και η διάλυση των σχολείων που αυτές επιφέρουν.

Είναι φανερό, ότι στα πρόσωπα των τεσσάρων αγωνιστών επιχειρείται να ποινικοποιηθεί η πάλη του σωματείου, το οποίο συμμετείχε και υπερασπίστηκε μαζικά και μαχητικά τον απεργιακό αγώνα μέχρι τέλους, αλλά και συνολικά οι αγώνες που υπερασπίζονται το δικαίωμα στη δουλειά και διεκδικούν δωρεάν δημόσια παιδεία για όλα τα παιδιά. Γι αυτό η επιχείρηση αυτή στρέφεται αντικειμενικά ενάντια σε όλα τα σωματεία, το λαό και τη νεολαία, στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα τους να αγωνίζονται  και να διεκδικούν κόντρα στην πολιτική του συστήματος που προωθεί και επιβάλλει εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.

Διεκδικούμε:

Να σταματήσει η προανάκριση και να τεθεί η υπόθεση στο αρχείο.

Να αρθεί όλο το νομοθετικό πλέγμα που επιτρέπει την ανοιχτή ή καλυμμένη απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.

Να αρθεί το νέο πειθαρχικό.

Απαιτούμε να σταματήσει εδώ και τώρα κάθε προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων και οι διώξεις των αγωνιστών συναδέλφων της ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ.

• Κάτω τα χέρια από τη μαζική πάλη και τα σωματεία
• Οι αγώνες δεν ποινικοποιούνται, δεν δικάζονται
• Συνεχίζουμε τον αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους

AΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

για το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών 

Σας υπενθυμίζουμε ότι με βάση την παρ. 8 του άρθρου 13 του Νόμου 1566/85:

“Όλοι οι εκπαιδευτικοί των σχολείων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν υποχρεωτικά στο σχολείο τους στις εργάσιμες ημέρες, πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την προσφορά και άλλων υπηρεσιών που συνδέονται με το γενικότερο εκπαιδευτικό έργο, όπως συμμετοχή σε γιορταστικές, αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων, τήρηση βιβλίων του σχολείου και εκτέλεση διοικητικών εργασιών. Κάθε εκπαιδευτικός παραμένει υποχρεωτικά στο σχολείο, στις εργάσιμες ημέρες πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου που του έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 της περίπτωσης ΣΤ’ του άρθρου 11.” και την παρ. 20 του άρθρου 14 του ίδιου νόμου: “Οι διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 13 που αφορούν την υποχρέωση παραμονής των εκπαιδευτικών στα σχολεία εφαρμόζονται και για τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.”

Κατά συνέπεια, εκπαιδευτικός που συμπληρώνει το διδακτικό του ωράριο και δεν του έχει ανατεθεί άλλη εργασία από το σύλλογο διδασκόντων, δεν έχει άλλες υποχρεώσεις. Όποιος υποχρεώνει τους συναδέλφους σε διαφορετική στάση υπερβαίνει τις αρμοδιότητες του και τα όρια που θέτει ο νόμος.

Η συνεννόηση και η καλή συνεργασία όλων των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι απαραίτητη για την καλή λειτουργία των σχολείων, που την υπονομεύει με κάθε τρόπο η αυταρχική, πολιτική της κυβέρνησης.

Κατεβάστε τη σχετική Ανακοίνωση σε μορφή pdf … εδώ