Μεταρρυθμίσεις και Εκπαιδευτικοί
Αναδυόμενες πολιτικές, αντιθέσεις και θέματα σε πλαίσιο ανάπτυξης
Antoni Verger Ερευνητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Μέλος του Ερευνητικού Κέντρου «Παγκοσμιοποίηση, Εκπαίδευση και Κοινωνικές Πολιτικές»
01 Feb 2016 – Worlds of Education 45 – Feb 2016
Ένα πρόσφατα δημοσιευμένο βιβλίο στοχεύει στην κατανόηση από μια εμπειρικά θεμελιωμένη άποψη, της φύσης, της έκτασης και των διαστάσεων της νέας παγκόσμιας τάσης των διαχειριστικών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων και ιδιαίτερα, πώς αυτοί οι τύποι των μεταρρυθμίσεων αφορούν τους εκπαιδευτικούς. Όλα τα κεφάλαια βασίζονται στην αρχική έρευνα και τα πρωτογενή δεδομένα. Οι διαφορετικές περιπτώσεις ? μελέτης (case studies) που περιλαμβάνονται εδώ αναλύουν τις μεταρρυθμίσεις με στόχο την εισαγωγή της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (Περού) και τα μέτρα λογοδοσίας των εκπαιδευτικών (Ινδονησία και η Τζαμάικα), την ικανότητα-βασισμένη στο πρόγραμμα σπουδών (Τουρκία), τις συνεργασίες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (Ουγκάντα ),τους συμβασιούχους εκπαιδευτικούς (Ινδία) και την αποκέντρωση (Ναμίμπια). Εστιάζουν συγκεκριμένα στο πώς οι μεταρρυθμίσεις μετατρέπουν το έργο των εκπαιδευτικών και εάν και πώς συμπεριλαμβάνονται οι εκπαιδευτικοί στη διαδικασία χάραξης πολιτικής.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, ένα παγκόσμιο κίνημα εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης έχει αλλάξει τα εκπαιδευτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο (Salhberg, 2006). Η ένταση αυτής της κίνησης είναι τέτοια που ορισμένοι παρατηρητές, μιλούν και για μια «επιδημία» μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση (Levin, 1998, Steiner-Khamsi 2004). Αυτό το μεταρρυθμιστικό κίνημα δίνει έμφαση σε συνδυασμό πολιτικών λύσεων σχετικών με την αγορά και στη διαχείριση ως πιο αποτελεσματικό τρόπο για την επίλυση παλαιών και νέων εκπαιδευτικών προβλημάτων. Κατά συνέπεια, η επιλογή, ο ανταγωνισμός, τα κίνητρα, και η λογοδοσία είναι ολοένα και πιο κεντρικές πολιτικές αρχές στην παγκόσμια ατζέντα της εκπαίδευσης και στην αναδιάρθρωση των εκπαιδευτικών συστημάτων σε όλο τον κόσμο.
Οι κύριοι στόχοι των τρεχουσών Παγκόσμιων Διοικητικών Εκπαιδευτικών Μεταρρυθμίσεων (GMERs) είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των χωρών μέσω της αναβάθμισης των μαθησιακών αποτελεσμάτων των μαθητών και, ταυτόχρονα, της ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών συστημάτων. Μερικές από τις πιο γνωστές πολιτικές που υλοποιούνται στο πλαίσιο των GMERs είναι η διαχείριση με βάση το σχολείο και συναφείς μορφές αποκέντρωσης, πολιτικές λογοδοσίας και αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, τα προγράμματα σπουδών που βασίζονται σε προδιαγραφές , στοχοθέτησης και συνεργασίας δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) στην εκπαίδευση . Οι GMERs τείνουν να τροποποιήσουν τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών και τις αρμοδιότητές τους, καθώς και τον τρόπο αξιολόγησης και κρίσης από το κράτος και την κοινωνία , απόδοσης των εκπαιδευτικών.
Για να δείτε τη συνέχεια σε pdf … εδώ
