Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης
Αθήνα, 11/10/2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ, εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια του στην οικογένεια του εκλιπόντος Γεν. Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας Γιάννη Παντή του οποίου οι ευαισθησίες και οι προσπάθειες για την εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων ήταν σε όλους γνωστές.
Για να δείτε το κείμενο μεταφρασμένο σε pdf … εδώ
Ο αιρετός στο ΚΥΣΔΕ Κορδής Νεκτάριος κάθε Τρίτη (13:00-16:00) θα είναι στα γραφεία της ΟΛΜΕ (Ερμού & Κορνάρου 3ος όροφος), για να ενημερώνει τους/τις εκπαιδευτικούς για υπηρεσιακά ζητήματα της αρμοδιότητάς του”.
Για επικοινωνία: nekordis@yahoo.gr κιν: 6977513534
Aθήνα, 9/10/17
ΠΡΟΣ:
Τα ΔΣ των ΕΛΜΕ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ (7/10/17)
Η ΓΣ των Προέδρων των ΕΛΜΕ υπερψήφισε την εισήγηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ (σκεπτικό ? πλαίσιο αιτημάτων). Επίσης, υπερψηφίστηκε και το πρόγραμμα δράσης, χωρίς την εξουσιοδότηση για 24ωρη απεργία, με την προσθήκη για Πανελλαδική Κινητοποίηση στις 13 Οκτωβρίου (σε Υπουργείο, Περιφέρειες, ΔΔΕ), για να εγκριθούν όλα τα ολιγομελή τμήματα (ΕΠΑΛ, ΓΕΛ, Γυμνάσια και Ειδ. Σχολεία).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΩΝ ΓΣ:
Για να δείτε ολόκληρη την Απόφαση σε pdf πατήστε … εδώ
Για να δείτε το πλήρες Αρχείο της ψηφοφορίας πατήστε … εδώ
Αθήνα, 06/10/2017
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Αξιολόγηση εκπαιδευτικών
Το Δ.Σ της ΟΛΜΕ δηλώνει την κατηγορηματική του αντίθεση στην επιδιωκόμενη προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης να επιβάλει και στους εκπαιδευτικούς το πλαίσιο αξιολόγησης που διέπει τον Δημόσιο Τομέα. Για το σκοπό αυτό ενεργοποιείται επιλεκτικά διάταξη του Π.Δ 152/13, το οποίο με τους αγώνες του κλάδου έμεινε ανενεργό το προηγούμενο διάστημα.
Παρά τη δημόσια ρητή διαβεβαίωση του Υπουργού Παιδείας ότι δεν είναι στις προθέσεις του να προχωρήσει σε ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, δεδομένου ότι, όπως δήλωνε, δεν ήταν στη φιλοσοφία του η εφαρμογή του ανωτέρω Π.Δ, εν τούτοις αιφνιδιαστικά προχωρά στην επιλεκτική εφαρμογή του για τους εκπαιδευτικούς που πρόσκαιρα ασκούν διοικητικά καθήκοντα.
Όπως είναι γνωστό οι εκπαιδευτικοί εξαιρούνται απ? το υπάρχον σύστημα αξιολόγησης του υπόλοιπου δημόσιου τομέα.
Επισημαίνεται ότι αυτοί που θα κληθούν να αξιολογήσουν τους εκπαιδευτικούς με τις γενικές διατάξεις για το δημόσιο, θα υποστούν και οι ίδιοι την ίδια αντιμετώπιση αξιολογούμενοι με τις γενικές διατάξεις, ενώ σύμφωνα με το Π.Δ 152 θα αξιολογούνται διαφορετικά. Η παραπάνω επισήμανση γίνεται για έναν και μόνο λόγο, προκειμένου να καταδειχθεί ότι τα όσα αναφέρονται στις σελίδες 5 και 6 της εγκυκλίου162092/Γ1/28.09.2017 του ΥΠΠΕΘ δεν έχουν καμία νομική υπόσταση και είναι προδήλως παράνομα. Είναι άλλωστε γνωστή η κατηγορηματική διαφωνία του κλάδου με το ΠΔ152/2013 όπως είναι επίσης γνωστή η δέσμευση του Υπουργείου για την κατάργησή του.
Σε κάθε περίπτωση το Δ.Σ της ΟΛΜΕ αρνείται κατηγορηματικά την εφαρμογή οποιασδήποτε μορφής ατομικής αξιολόγησης εκπαιδευτικών, σύμφωνα με τις θέσεις του κλάδου.
Απαιτούμε την άμεση κατάργηση του Π.Δ 152/13 του Ν3848/10 και την κατάργηση του καθηκοντολογίου.
Καλούμε τους συναδέλφους να αρνηθούν την αξιολόγηση σε όλη τη διοικητική ιεραρχία και να απέχουν από τη διαδικασία.
Απαιτούμε από τον Υπουργό Παιδείας να μην συνεχίσει την επιχειρούμενη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε διοικητικές θέσεις και των Στελεχών της Διοίκησης και να προχωρήσει σε άμεση κατάργηση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου.
Για να δείτε το αρχείο σε pdf … εδώ
Αθήνα, 5/10/17
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Η κατάσταση στη Β/θμια Εκπαίδευση
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ διαμαρτύρεται εντόνως για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση λόγω και της υποχρηματοδότησης και της έλλειψης διορισμών. Έχει περάσει σχεδόν ένας μήνας από την έναρξη του σχολικού έτους και τα κενά εκπαιδευτικών στη ΔΕ ξεπερνούν τα 2.000. Η κατάσταση αυτή θα χειροτερέψει άμεσα, όταν 400 εκπαιδευτικοί θα μεταταγούν σε θέση ΕΔΙΠ στα ΑΕΙ, ενώ άλλοι 100 θα αποσπαστούν σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι προφανές ότι στη Β/θμια εκπ/ση η κανονικότητα στην λειτουργία των σχολικών μονάδων που ισχυρίζεται ο Υπουργός Παιδείας είναι μύθευμα και καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Στη νησιωτική Ελλάδα (Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, κ.α.) υπάρχουν εκατοντάδες κενά εκπαιδευτικών ενώ για πρώτη φορά παρουσιάζονται σημαντικά κενά ακόμα και στην Αθήνα.
Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι η περιοριστική πολιτική, η οποία υπαγορεύεται από τα μνημόνια που έχει υπογράψει η κυβέρνηση, έχει σοβαρότατες συνέπειες στη δημόσια εκπαίδευση. Είναι αδιανόητο ο Υπουργός Παιδείας να μιλάει για την ποιότητα στην παρεχόμενη εκπαίδευση τη στιγμή που δεν φροντίζει να καλύψει τα υφιστάμενα κενά σε εκπαιδευτικούς. Υπάρχουν κατηγορίες σχολείων (Μουσικά σχολεία, Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας) που υπολειτουργούν λόγω των ελλείψεων εκπαιδευτικών.
Απαράδεκτη είναι και η κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό. ΄Όπως μας καταγγέλλεται από την ΕΛΜΕ Β. Ρηνανίας ? Βεστφαλίας στην Γερμανία οι ελλείψεις ανά περιοχή μπορεί να φθάνουν μέχρι και το 50%, δεδομένου ότι τα σχολεία στη Γερμανία έχουν αρχίσει από τις αρχές Αυγούστου.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ έχει επισημάνει κατ? εξακολούθηση στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ότι είναι αδύνατο να προσφερθεί στους μαθητές ποιοτική εκπαίδευση χωρίς την κάλυψη των χιλιάδων κενών με μόνιμους εκπαιδευτικούς. Απαιτούμε η οδύσσεια των αναπληρωτών να λάβει τέλος και να δρομολογήσει το Υπουργείο τις διαδικασίες για άμεσο διορισμό εκπαιδευτικών.
Η συνειδητή επιλογή των μηδενικών διορισμών έχει παρενέργειες σε όλες τις υπηρεσιακές μεταβολές. Οι μεταθέσεις στην πραγματικότητα έχουν καταργηθεί για να μην απογυμνωθούν οι νησιωτικές περιοχές από το ελάχιστο μόνιμο προσωπικό που υπηρετεί σε αυτές. Το Υπουργείο Παιδείας, αδιαφορώντας για αυτούς τους εργαζομένους, τους καθηλώνει συνειδητά επί σειρά ετών μακριά από τον τόπο συμφερόντων τους, σε περιοχές υψηλού κόστους διαβίωσης. Συνακόλουθα ο αριθμός των αποσπάσεων παραμένει σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ με ανακοίνωση του από τις 6 Σεπτέμβρη και με συγκεκριμένες μάλιστα προτάσεις, απαίτησε να υπάρχει γ? φάση αποσπάσεων, έτσι ώστε να καλυφθούν τα εκατοντάδες κενά από εκπαιδευτικούς που έστω για λίγο θα υπηρετήσουν στον τόπο συμφερόντων τους. Δυστυχώς, το Υπουργείο Παιδείας κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Θεωρούμε απαράδεκτη την ενέργεια του Υπουργείου Παιδείας να αποσπάσει μόνο 59 συναδέλφους, από τους οποίους οι 16 αιτήθηκαν απόσπαση σε περιοχές χαμηλής ζήτησης (Κυκλάδες, Δωδεκάνησα) προκειμένου οι μόνιμοι συνάδελφοι να συνυπηρετήσουν με τους αναπληρωτές συζύγους τους και οι υπόλοιποι για εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις υγείας.
Απαιτούμε από το Υπουργείο Παιδείας, έστω και την τελευταία στιγμή, να αναλογιστεί τις συνέπειες των πράξεων του και να προχωρήσει στην ικανοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων αποσπάσεων, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες.
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ δεν θα ανεχθεί περαιτέρω την πολιτική απαξίωσης των εκπαιδευτικών και την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης.
Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να κινηθεί στην κατεύθυνση της ομαλοποίησης της κατάστασης και να αντιληφθεί επιτέλους ότι οι υπηρετούντες εκπαιδευτικοί επί σειρά ετών στις απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές της χώρας είναι άνθρωποι και όχι αριθμοί. Σε διαφορετική περίπτωση ο κλάδος θα αντιδράσει δυναμικά το επόμενο διάστημα.
Για να δείτε το αρχείο σε pdf … εδώ
ΟΛΜΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
«Ο δάσκαλος όχι μόνο πρέπει να έχει γνώμη και πίστη για το έργο του, αλλά και υποχρέωση ιερή να τρέφει τη μέριμνα του μέλλοντος και να βοηθάει με όλη του τη δύναμη την καλυτέρευση του παρόντος» (Δ. Γληνός)
Η παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών που καθιερώθηκε από την UNESCO το 1994 έχει ως στόχο την υποστήριξή τους και την αναγνώριση του έργου τους. Τις τελευταίες δεκαετίες η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, όχι μόνο γιατί αποτελεί μία χρυσοφόρο αγορά για εκμετάλλευση, αλλά και επειδή η γνώση υπήρξε διαχρονικά ισχυρός προωθητικός παράγοντας προοδευτικών κοινωνικών ανατροπών. Δεν είναι επομένως τυχαίες οι πιέσεις που ασκούνται διεθνώς για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, τον έλεγχο και την περιορισμένη διοχέτευσή της σε αυτούς που κυρίως την έχουν ανάγκη για να ανατρέψουν εκμεταλλευτικές συνθήκες και κοινωνικά κατεστημένα. Ο εκπαιδευτικός (τουλάχιστον όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα) αποτελεί ανασχετικό εμπόδιο, πράγμα που εξηγεί την προσπάθεια αποδόμησης του ρόλου και της συμβολής του σε προοδευτικές κοινωνικές αλλαγές.
Ο εκπαιδευτικός δεν είναι ένας απλός διαμεσολαβητής της γνώσης. Είναι ο παιδαγωγός που οραματίζεται, εμπνέει, αγωνίζεται. Είναι αυτός που καθοδηγεί το ταξίδι της ανακάλυψης της ομορφιάς της γνώσης και της ζωής. Αυτός που εμπνέει την αγάπη στις πανανθρώπινες αξίες, αυτός που οραματίζεται και χρωματίζει το αύριο, αυτός που αμφισβητεί και αντιπαλεύει το άδικο, διαπλάθοντας ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί καταθέτουν καθημερινά την ψυχή τους μέσα στην τάξη, πολλές φορές σε αντίξοες συνθήκες, στηρίζοντας με αυταπάρνηση το δημόσιο σχολείο και τους μαθητές του. Χωρίς ουσιαστική στήριξη και υποστηρικτικές δομές, ανταποκρίνονται σε πολλαπλάσιους ρόλους από αυτούς που απαιτεί το έργο τους. Εκτός από τα διδακτικά, έχουν διοικητικά και γραμματειακά καθήκοντα, παίζουν το ρόλο ψυχολόγου, κοινωνικού λειτουργού, και φύλακα, ενώ ταυτόχρονα αναγκάζονται να μετακινούνται μέχρι και σε 5 σχολεία για να συμπληρώνουν ωράριο. Οι έλληνες εκπαιδευτικοί αμείβονται λιγότερο, ενώ εργάζονται περισσότερο και σε πιο δύσκολες και ελαστικές συνθήκες εργασίας από ό,τι οι περισσότεροι συνάδελφοί τους στις χώρες της Ευρώπης.
Η στοχοποίησή τους για την «αναποτελεσματικότητα» της εκπαίδευσης και τις χαμηλές επιδόσεις των μαθητών, όπως και η λανθασμένη αντίληψη ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης θα αναβαθμιστεί μέσα από την αξιολόγησή τους, διευκολύνει τον έλεγχο και τη χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, ενώ ταυτόχρονα αποκρύπτει τους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες που στην πραγματικότητα ευθύνονται για την υποβάθμιση της εκπαίδευσης.
Η ποιότητα της εκπαίδευσης όπως δείχνουν οι έρευνες διεθνώς, αναβαθμίζεται με την αύξηση της χρηματοδότησης, με ολιγομελείς τάξεις, με πλήρη στελέχωση των σχολείων με μόνιμο εκπαιδευτικό, διοικητικό και επιστημονικό προσωπικό, με εκσυγχρονισμό αναλυτικών προγραμμάτων, βιβλίων, διδακτικών μεθόδων και εποπτικών μέσων στηριγμένων στη σύγχρονη τεχνολογία, όπως και με δομές αντισταθμιστικής στήριξης των μαθητών. Η μονιμότητα της εργασιακής σχέσης των εκπαιδευτικών, ο πλήρης σεβασμός των εργασιακών τους δικαιωμάτων, η συστηματική επιμόρφωση, η οικονομική αναβάθμιση, και η συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων σε ένα δημοκρατικό σχολείο, είναι αναγκαίες επίσης προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της ποιότητας στην εκπαίδευση.
Οι ασκούμενες εκπαιδευτικές πολιτικές κατά τις τελευταίες δεκαετίες -και όχι μόνο κατά την 8ετία των μνημονίων- δεν υλοποίησαν καμία από τις παραπάνω προϋποθέσεις. Για άλλη μία χρονιά η επέτειος της 5ης Οκτωβρίου, βρίσκει τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση στη χώρα μας, να δοκιμάζονται από τη λαίλαπα των μνημονιακών πολιτικών της μονομερούς λιτότητας και της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών αγαθών, που οδηγούν στην παρά πέρα αποδιάρθρωση του δημόσιου σχολείου, ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζουν διαρκώς το επίπεδο ζωής και τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών. Στην χρόνια υποχρηματοδότηση προστέθηκαν τα μνημονιακά προαπαιτούμενα με αιματηρές περικοπές, αδιοριστία και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ενώ δρομολογήθηκαν νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις και αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις, που καθόρισαν πολλές από τις πρόσφατες εκπαιδευτικές αλλαγές, αλλά και από αυτές που πρόκειται να ακολουθήσουν (Λύκειο, αυτονομία, αξιολόγηση, κλπ).
Το εκπαιδευτικό κίνημα έχει την εμπειρία και τη δύναμη να εμποδίσει και να ανατρέψει την εφαρμογή αντιεκπαιδευτικών μέτρων και αντεργατικών πολιτικών, δημιουργώντας ρωγμές στο μνημονιακό μονόδρομο, μέχρι την τελική του ανατροπή. Είναι αναγκαίο ένα ισχυρό, ενωτικό κίνημα, που θα πάρει με το μέρος του την κοινωνία και θα κερδίσει ξανά τους ίδιους τους συναδέλφους/ισσες και την ενεργό συμμετοχή τους στο Σύλλογό τους, στο σωματείο τους, στους κοινωνικούς αγώνες.
Έχουμε πίσω μας βαριά παρακαταθήκη. Ο Έλληνας εκπαιδευτικός, και σε συνθήκες πολύ σκληρότερες από τις τωρινές, βρέθηκε πάντα στην πρώτη γραμμή, κάθε φορά που ο λαός μας έβγαινε μπροστά για να διεκδικήσει ψωμί, παιδεία, ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική προκοπή. Στην ιστορία της εκπαίδευσης υπάρχουν πολλά φωτεινά παραδείγματα όπως ο Δημήτρης Γληνός, ο Αλέξανδρος Δελμούζος, η Έλλη Αλεξίου, η Σοφία Μαυροειδή ?Παπαδάκη και πολλών άλλων εκπαιδευτικών, που «δεν βολεύτηκαν», αλλά σηματοδότησαν τις αξίες και έδειξαν το δρόμο.
Σε αυτό το δρόμο έχουμε την ευθύνη ως εκπαιδευτικοί να βαδίσουμε:
Τον αγώνα για ένα τέτοιο σχολείο, στο οποίο κανένας μαθητής/τρια, κανένας εκπ/κός δεν περισσεύει, καλούμε μαθητές/τριες και γονείς, ολόκληρη την ελληνική κοινωνία να τον δώσουμε μαζί, για να τον κερδίσουμε. Να προασπίσουμε τον δημόσιο – κοινωνικό χαρακτήρα της Παιδείας, ανατρέποντας μνημονιακές πολιτικές και νεοφιλελεύθερα σχέδια, για να δώσουμε στα παιδιά μας, σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά, την εκπαίδευση που έχουν ανάγκη και τους αξίζει.
Για να δείτε το αρχείο σε pdf … εδώ
Για να “κατεβάσετε” την Αφίσα πατήστε … εδώ
